Φυσικοπαθητική διατροφή

Πόσο απλή θεραπεία θα ήταν αν είχαμε όλοι τα ίδια εγγενή πλεονεκτήματα και αδυναμίες και τις ίδιες προδιαθέσεις για συγκεκριμένες ασθένειες. Ο καθένας από εμάς έχει μοναδικά χαρακτηριστικά. Η συνεχής έρευνα στο ανθρώπινο γονιδίωμα αποκαλύπτει όλο και περισσότερο για τον εαυτό μας και για τα ατομικά εγγενή δυνατά σημεία και αδυναμίες μας.

Γιατί λοιπόν η συμβατική ιατρική και διαιτολογική προσέγγιση μάς αντιμετωπίζει σαν να είμαστε όλοι οι ίδιοι; Αντί της συμβατικής προσέγγισης της θεραπείας της νόσου ή των συμπτωμάτων της, η φυσικοπαθητική προσέγγιση είναι να αναζητήσει τις αιτίες. Ένας φυσικοθεραπευτής θα λάβει υπόψη τα συμπτώματα που παρουσιάζονται, αλλά θα εξετάσει το όλο θέμα με πολύ μεγαλύτερο εύρος και θα εξετάσει τις επιδράσεις στην υγεία που μπορεί να προέρχονται από διατροφικούς, συναισθηματικούς, ψυχικούς και δομικούς (του μυϊκού και σκελετικού συστήματος) παράγοντες. Αυτή είναι η πραγματικά ολιστική προσέγγιση της θεραπείας, η αντιμετώπιση του καθενός ως ξεχωριστού ατόμου.

Μεταβολικά είμαστε όλοι διαφορετικοί και αυτό εξηγεί γιατί μια δίαιτα που λειτουργεί καλά για ένα άτομο μπορεί να είναι ακατάλληλη για ένα άλλο, ακόμη και για ένα μέλος της ίδιας οικογένειας. Η ίδια για όλους δήθεν «υγιεινή διατροφή» απλά δεν μπορεί να λειτουργήσει για όλους. Ενώ η θεραπευτική προσέγγιση μπορεί να βασίζεται στη διατροφή, η δεξιότητα του θεραπευτή είναι να καθορίσει την κατάλληλη διατροφή για μεμονωμένους πελάτες.

Ολιστική διατροφή

Η σωστή διατροφή είναι η βάση για τη βέλτιστη υγεία και ευεξία. Η ολιστική διατροφή είναι η σύγχρονη φυσική προσέγγιση για την ανάπτυξη μιας υγιεινής ισορροπημένης διατροφής, λαμβάνοντας ταυτόχρονα υπόψη το άτομο ως σύνολο. Η ολιστική διατροφή θεωρείται ότι αποτελεί μέρος της ολιστικής υγείας και της ολιστικής ιατρικής.

Η σύγχρονη ιατρική επικεντρώνεται στη θεραπεία ενός συμπτώματος και όχι στη βασική αιτία. Εάν ένα άτομο αντιμετωπίζει ένα σύμπτωμα ή μια χρόνια πάθηση, το πρόβλημα πιθανότατα αναπτύσσεται για κάποιο χρονικό διάστημα. Ο στόχος της ολιστικής διατροφής είναι να διευκολύνει ένα σχέδιο αποκατάστασης της υγείας καθώς και να οικοδομήσει ένα ισχυρό θεμέλιο για μακροπρόθεσμη βέλτιστη υγεία.

Ο ολιστικός διατροφολόγος ασχολείται με την αντιμετώπιση χρόνιων καταστάσεων υγείας με ολιστική διατροφή, προτείνει ολιστικά μενού που περιλαμβάνουν φυσικά και βιολογικά τρόφιμα και προτείνει φυσικά ολιστικά συμπληρώματα whole food supplements.

Η ολιστική διατροφή είναι μια ολιστική προσέγγιση για την υγεία, η οποία αποτελεί συχνά μέρος ενός ολοκληρωμένου σχεδίου υγειονομικής περίθαλψης. Από την άλλη πλευρά, οι διαιτολόγοι παρέχουν πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο συμμόρφωσης με τις διατροφικές συστάσεις της λεγόμενης πυραμίδας τροφίμων. Οι διαιτολόγοι συνήθως χρησιμοποιούν τη διατροφική πυραμίδα και τη μέτρηση θερμίδων για να κάνουν συστάσεις για δίαιτα. Δεν υπογραμμίζουν τόσο τη σχέση μεταξύ δίαιτας και ασθένειας όπως κάνουν οι ολιστικοί διατροφολόγοι.

Οι ολιστικοί διατροφολόγοι διερευνούν την πεπτική ικανότητα των ατόμων, τις τροφικές δυσανεξίες και υπερευαισθησίες σε τρόφιμα, θέτουν ειδικά ερωτηματολόγια για διερεύνηση τυχόν διατροφικών ελλείψεων και συνιστούν εξειδικευμένα διαγνωστικά τεστ για διατροφικές ελλείψεις και τροφικές ευαισθησίες. Μερικοί ολιστικοί διατροφολόγοι χρησιμοποιούν διαγνωστικά εργαλεία όπως τη μικροσκοπία ζωντανών κυττάρων dark field microscopy , η οποία μεγεθύνει μια σταγόνα αίματος σε 1.000 φορές κάτω από ένα μικροσκόπιο και παρέχει στιγμιαίες εικόνες μέσω μιας βιντεοκάμερας και μίας οθόνης. Τα αποτελέσματα των δοκιμών μπορούν να αποκαλύψουν τη διατροφική κατάσταση του πελάτη αποκαλύπτοντας πληροφορίες όπως τα χαμηλά επίπεδα σιδήρου, λιπαρών οξέων, πρωτεϊνών, φολικού οξέος και βιταμίνης Β 12. Η μικροσκόπηση των ζωντανών κυττάρων μπορεί επίσης να παρουσιάσει ηπατικό στρες, επιβλαβή βακτήρια και ατελή πέψη λιπών και πρωτεϊνών. Με τη διεξαγωγή δοκιμών σε ζωντανά κύτταρα στο αίμα, ο ολιστικός διατροφολόγος μπορεί να κάνει μια εξατομικευμένη σύσταση για τη διόρθωση των μη άριστων συνθηκών προτού εκδηλωθούν ως ασθένεια.

Διατροφική θεραπευτική

Οι εγγεγραμμένοι θεραπευτές διατροφής χρησιμοποιούν ένα ευρύ φάσμα εργαλείων για την αξιολόγηση και τον εντοπισμό πιθανών διατροφικών ανισορροπιών και την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο αυτά μπορούν να συμβάλουν στα συμπτώματα και τα προβλήματα υγείας του ατόμου. Αυτή η προσέγγιση τους επιτρέπει να συνεργαστούν με τα άτομα για να αντιμετωπίσουν τη διατροφική ισορροπία και να βοηθήσουν τον οργανισμό στη διατήρηση της υγείας. Η Διατροφική Θεραπεία αναγνωρίζεται ως συμπληρωματική ιατρική και απευθύνεται σε άτομα με χρόνιες παθήσεις, καθώς και σε όσους αναζητούν υποστήριξη για την ενίσχυση της υγείας και της ευημερίας τους.

Ορθομοριακή ιατρική-διατροφολογία

Ο γιατρός Carl Pfeifer, γνωστός σε όλο τον κόσμο για την εργασία του με τα αμινοξέα και τη χημεία του εγκεφάλου, συνόψισε την ορθομοριακή θεραπεία ως μέσο παροχής του εγκεφάλου και των κυττάρων με το σωστό μείγμα θρεπτικών συστατικών. Ο Dr. Pfeifer ανέφερε: «Πολλές ασθένειες είναι γνωστό ότι είναι η λάθος ισορροπία απαραίτητων αμινοξέων και θρεπτικών συστατικών στο σώμα. Η τροποποίηση της διατροφής, ο περιορισμός των τροφών-σκουπιδιών και η κατανάλωση των σωστών δόσεων των απαραίτητων βιταμινών, μετάλλων και αμινοξέων μπορεί να διορθώσει τη χημική ανισορροπία της ασθένειας».

Η ορθομοριακή προσέγγιση είναι και διορθωτική και προληπτική. Η θεραπεία μεγαδόσεων έχει γίνει μέρος της ορθομοριακής ιατρικής. Παρά το ότι αναγνωρίζεται ευρέως ότι η ορθομοριακή θεραπεία θεραπεύει τους ασθενείς διορθώνοντας τις χημικές ανισορροπίες του εγκεφάλου, είναι ελάχιστα γνωστό ότι σε ορισμένους συνδυασμούς οι μεγαδόσεις θρεπτικών συστατικών μπορούν να είναι άμεσα αποτελεσματικές ως ισχυρά παυσίπονα και ηρεμιστικά. Οι μεγαδόσεις θρεπτικών συστατικών θεραπεύουν τις χημικές ανισορροπίες όλου του ατόμου. Μπορούν να έχουν άμεσο και μακροπρόθεσμο όφελος.

Η ορθομοριακή θεραπεία λαμβάνει υπόψη ότι κάθε άτομο είναι βιοχημικά μοναδικό. Κάθε ασθενής έχει πολύ διαφορετικές απαιτήσεις θρεπτικών συστατικών και αμινοξέων. Με την εφαρμογή αυτής της θεραπείας, οι ανάγκες κάθε ατόμου συναντώνται, και το μυαλό και το σώμα είναι σε μια κατάσταση ομοιόστασης – μια κατάσταση που κάθε τι στο σώμα είναι σε ισορροπία και σε ικανότητα να ανθίσταται στις περιβαλλοντικές αλλαγές, ρυθμίζοντας την εσωτερική μεταβολική λειτουργία.

Στο Orthomolecular Medicine for Physicians (Ορθομοριακή ιατρική για γιατρούς) ο Dr. Hoffer, ένας από τους πρωτοστάτες της ορθομοριακής ιατρικής μαζί με τον Linus Pauling, αναφέρει: «Κάθε ιστός του σώματος επηρεάζεται από τη διατροφή. Κάτω από συνθήκες κακής διατροφής, τα νεφρά σταματούν να φιλτράρουν, το στομάχι σταματά να χωνεύει, οι αδένες σταματούν να εκκρίνουν, και τα άλλα όργανα ακολουθούν το ίδιο παράδειγμα».

Ο αιματοεγκεφαλικός φραγμός και η ανάγκη για υψηλές δόσεις βιταμινών και μετάλλων

Το 1968 ο χημικός ονμπελίστας Dr. Linus Pauling δημοσίευσε ένα άρθρο στο περιοδικό Science περιγράφοντας τη μοναδική λειτουργία του «αιματοεγκεφαλικού φραγμού». Ο Dr. Pauling πρότεινε ότι το μειονέκτημα του εγκεφάλου στο να λαμβάνει τα υψηλά επίπεδα βιταμινών και μετάλλων που χρειάζεται οφείλεται στην παρουσία στον εγκέφαλο ενός μοναδικού αιματοεγκεφαλικού φραγμού (blood-brain barrier). Ο κύριος σκοπός του αιματοεγκεφαλικού φραγμού είναι να προστατεύει τον εγκέφαλο από τις υδατοδιαλυτές τοξίνες. Κατά ειρωνικό τρόπο όμως, τα σημαντικότερα από τα συστατικά του εγκεφάλου – γλυκόζη, βιταμίνες B και C, μέταλλα και αμινοξέα – είναι υδατοδιαλυτά. Ως εκ τούτου, ο αιματοεγκεφαλικός φραγμός δυσκολεύει τον εγκέφαλο να απορροφήσει τα μεγάλα συστατικά που χρειάζεται για παροχή στα άλλα όργανα και στους ιστούς.

Επιστημονικές μελέτες αναφερόμενες από το National Institute of Health (NIH) αποκαλύπτουν ότι ήπιες διατροφικές ελλείψεις προκαλούν αλλαγές στη διάθεση και στη συμπεριφορά. Άλλες διανοητικές ανωμαλίες και ανωμαλίες μνήμης παρουσιάζουν πρώιμα ανιχνεύσιμα σημάδια διατροφικής έλλειψης. Ο Dr. Linus Pauling, πατέρας της ορθομοριακής ιατρικής, συνέστησε αύξηση στην καθημερινή πρόσληψη βιταμίνης Β6, βιταμίνης C και μαγνησίου. Αυτές είναι ποσότητες πολύ μεγαλύτερες από τα επίπεδα της RDA (ημερήσια συνιστώμενη δόση), διότι αυτό παράγει υψηλότερα επίπεδα στο αίμα αυτών των συστατικών, αυξάνοντας έτσι τη διαπερατότητά τους στον αιματοεγκεφαλικό φραγμό.

Τα διατροφικά συμπληρώματα για να έχουν ουσιαστικό όφελος για την υγεία μας, πρέπει να περιέχουν αξιοσέβαστες δόσεις και όχι τις πενιχρές συνιστώμενες ημερήσιες δόσεις (RDA). Ας πάρουμε για παράδειγμα του RDAτη βιταμίνη Cπου είναι 60 mg. Αυτή η συνιστώμενη δόση έχει προκαλέσει την ειρωνεία και την αντίδραση πολλών διαπρεπών επιστημόνων. Ο βραβευθείς δύο φορές με το βραβείο Νόμπελ Dr. Linus Pauling – από τους πρώτους που ερεύνησαν τις εκπληκτικές θεραπευτικές ιδιότητες της βιταμίνης C– είχε πει χαρακτηριστικά: «Είναι κατηγορηματικοί στο να λένε ότι η ημερήσια συνιστώμενη δόση της βιταμίνης C είναι η ποσότητα που δεν θα σας αφήσει να πεθάνετε από σκορβούτο. Οι ποσότητες αυτές διατηρούν τους ανθρώπους σε μια συνηθισμένη πενιχρή υγεία». Αυτό επιθυμεί να κάνει ο Codex Alimentarius.

Μια μελέτη που έγινε στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας του Λος Άντζελες το 1992 πάνω σε 11.000 ανθρώπους έδειξε ότι οι άνδρες που κατανάλωναν τη μεγαλύτερη ποσότητα βιταμίνης C(περίπου 150 mgτην ημέρα) είχαν 35% μικρότερο ποσοστό θνησιμότητας από τους άνδρες που κατανάλωναν μόνο 30 mgτην ημέρα. Και ανάλογα ήταν τα ευρήματα για τις γυναίκες. Και μιλάμε για μια δόση (150 mg) που πολλοί επιστήμονες θεωρούν και πάλι ανεπαρκή. Όταν είναι γνωστό ότι κάθε τσιγάρο «κλέβει» 25 mgβιταμίνης C(που σημαίνει ότι όποιος καπνίζει ένα πακέτο τσιγάρο την ημέρα καταστρέφει 500 mg βιταμίνης Cαπό τον οργανισμό του), καταλαβαίνουμε πόσο απροστάτευτοι θα αφήνονται οι άνθρωποι, αν στις πολυβιταμίνες ο Codex Alimentarius επιτρέπονται να περιέχονται τόσο πενιχρές δόσεις βιταμινών. Κατά τη γνώμη πολλών επιστημόνων της διατροφικής ιατρικής, μια πολυβιταμίνη, για να είναι καλή, πρέπει να περιέχει 500-1000 mg βιταμίνης C.

Θα μπορούσαμε να δώσουμε και άλλα παραδείγματα με νεώτερες μελέτες βιταμινών, όπως τις τελευταίες μελέτες πάνω στη βιταμίνη Dπου δείχνουν ότι η λήψη μεγαλύτερων δόσεων βιταμίνης Dαπό την RDA, δηλαδή 1000 IUτουλάχιστον αντί των 400 IUτου RDA, ασκούν προληπτική δράση κατά του καρκίνου. Ο Dr. CedricGeraldκαι οι συνάδελφοί του από το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας εξέτασαν μελέτες που έγιναν από το 1966 έως το 2004 και βρήκαν ότι αυτές οι μελέτες δείχνουν ότι η βιταμίνη Dμπορεί να μειώσει τον κίνδυνο για καρκίνο του κόλου του εντέρου, του μαστού, του προστάτη και των ωοθηκών έως και 50%. Οι μελέτες αυτές δείχνουν ότι η πρόσληψη 1000 IUβιταμίνης Dπροσφέρουν την καλύτερη προστασία κατά αυτών των μορφών του καρκίνου. Η κατανάλωση 1000 IUβιταμίνης Dμπορεί να μειώσει τον κίνδυνο για καρκίνο του μαστού στο μισό, ενώ η λήψη επιπλέον 1000 IUβιταμίνης D, δηλαδή 2000 IU, θα μπορούσε να μειώσει τον κίνδυνο για καρκίνο του μαστού στα δύο τρίτα, σύμφωνα με τον Gerard. Από τότε έχουν δημοσιευθεί πάρα πολλές άλλες μελέτες που δείχνουν ότι η κατανάλωση 1000-2000 IUβιτμίνης Dπροστατεύει από τον καρκίνο καθώς και από άλλες ασθένειες. Θα πρέπει όμως να λαμβάνετε συμπληρώματα βιταμίνης D3 και όχι D2, διότι η D2 δεν απορροφάται καλά, ενώ η D3 είναι όπως ακριβώς τη λαμβάνουμε από τον ήλιο.

ΟΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΒΙΤΑΜΙΝΕΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΟΛΕΘΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΕΜΠΟΡΙΟ

Το να καθοριστούν από τον Codex Alimentarius ανώτατα επίπεδα πρόσληψης βιταμινών, μετάλλων και άλλων θρεπτικών συστατικών για όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι κάτι παράλογο. Είναι γνωστό ότι ανάμεσα στα διάφορα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπάρχουν μεγάλες διαφοροποιήσεις στις διατροφικές προσλήψεις και επίσης στις απαιτήσεις για κάποια θρεπτικά συστατικά. Για παράδειγμα οι διαιτητικές προσλήψεις της βιταμίνης D είναι υψηλές στους κατοίκους των Σκανδιναβικών χωρών, ενώ είναι χαμηλές για τους κατοίκους των νότιων Ευρωπαϊκών χωρών, οι οποίοι εκτίθενται στο φως του ηλίου. Αντίθετα η πρόσληψη καροτενοειδών των νότιων Ευρωπαίων είναι σημαντικά υψηλότερη από αυτήν των βορείων Ευρωπαίων, ενώ η πρόσληψη βιταμίνης Α των κατοίκων των Σκανδιναβικών χωρών είναι σημαντικά υψηλότερη από αυτήν σε πολλά άλλα μέρη της Ευρώπης. Οι Βορειοευρωπαίοι αντίθετα με εμάς τους μεσογειακούς που καταναλώνουμε ελαιόλαδο, καταναλώνουν σπορέλαια με αποτέλεσμα να έχουν ανάγκη πρόσληψης περισσότερων αντιοξειδωτικών.

Όπως καταλαβαίνουμε, ο Codex Alimentarius δεν έχει να κάνει με την υγεία των ανθρώπων και με την επιστήμη, αλλά με το ενιαίο εμπόριο και τα συμφέροντα μιας ελίτ ανθρώπων που κυβερνούν με το χρήμα την ανθρωπότητα.

Λειτουργική ιατρική-διατροφή

Η λειτουργική ιατρική functional medicine περιγράφηκε τη δεκαετία του ’90, από τον Dr. Jeffrey Bland. Η Λειτουργική Ιατρική λέγεται ότι ανταποκρίνεται καλύτερα στις ανάγκες της υγειονομικής περίθαλψης του 21ου αιώνα μετατοπίζοντας την παραδοσιακή νοσοκεντρική εστίαση σε μια προσέγγιση που επικεντρώνεται στον ασθενή, απευθυνόμενη σε ολόκληρο το άτομο, όχι μόνο σε ένα απομονωμένο σύνολο συμπτωμάτων, ακούγοντας το ιστορικό των ασθενών και εξετάζοντας τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ γενετικών παραγόντων, περιβαλλοντικών παραγόντων και παραγόντων τρόπων ζωής που μπορούν να επηρεάσουν τη μακροπρόθεσμη υγεία και τη σύνθετη, χρόνια ασθένεια. Η Λειτουργική Ιατρική έχει θεραπευτική εστίαση στην αποκατάσταση της βέλτιστης λειτουργίας του σώματος και των οργάνων του, η οποία συνεργάζεται με συστήματα και πλαίσια για την επίλυση των αιτίων κάθε σημείου, συμπτώματος ή διάγνωσης, με έμφαση στη σημασία της διατροφής και της τροποποίησης του τρόπου ζωής ως μέρος της προσέγγισής του.

Η Λειτουργική Διατροφή βασίζεται στη διατροφή, η οποία εστιάζεται στην οικοδόμηση της υγείας με την αποκατάσταση της σωστής φυσιολογικής λειτουργίας του σώματος. Όταν έχετε πολλαπλά συμπτώματα, είναι ενδείξεις για τους τρόπους με τους οποίους το σώμα σας δεν λειτουργεί όπως πρέπει. Αντί να καταπιέζουμε αυτά τα συμπτώματα με φυσικούς ή φαρμακευτικούς παράγοντες, θέλουμε να «διαβάσουμε» αυτά τα συμπτώματα για να κατανοήσουμε ποια συστήματα του σώματός σας χρειάζονται υποστήριξη για να ξαναγυρίσουν στην αρχική οδό και να ξαναγίνετε υγιείς. Μελετώντας ολόκληρη την εικόνα σας – δίαιτα, συμπτώματα, ιστορικό ασθενειών, φάρμακα, τρόπο ζωής, έκθεση σε τοξίνες, ιστορικό χρήσης αντιβιοτικών, άγχος, εργαστηριακές εξετάσεις κ.λπ., είμαστε σε θέση να συνθέσουμε ένα συνολικό σχέδιο. Το σχέδιο αυτό χρησιμεύει ως γενικός χάρτης της διατροφής που χρειάζεται το σώμα σας για να ανακτήσει την υγεία και να αποτρέψει την ασθένεια.

Η διαφορά ανάμεσα στην Ελλάδα και σε άλλες πολιτισμένες χώρες σχετικά με την εναλλακτική ιατρική

Στις χώρες αυτές υπάρχουν εκατοντάδες πανεπιστήμια και κολλέγια, όπου οι φοιτητές τους σπουδάζουν αυτές τις θεραπευτικές επιστήμες και μετά την αποφοίτησή τους μπορούν να δουλέψουν νόμιμα, είτε σε νοσοκομεία είτε ιδιωτικά. Και παρ’ όλο που η οργανωμένη ιατρική (η καλούμενη ορθόδοξη ή συμβατική ιατρική) έχει ισχυρή δύναμη σε αυτές τις χώρες, αφού εξυπηρετεί τα συμφέροντα των φαρμακευτικών εταιρειών, τα εναλλακτικά ιατρικά συστήματα είναι σε ιδιαίτερη άνθιση, και μάλιστα με κρατική αποδοχή. Χιλιάδες βιβλία φυσικής ιατρικής κυκλοφορούν κάθε χρόνο στην Αγγλική γλώσσα, και πολλά γίνονται μπεστ σέλλερς στις ανωτέρω χώρες. Χιλιάδες blogs και ιστοσελίδες υπάρχουν στο διαδiκτυο στην αγγλική γλώσσα για θέματα υγείας εξεταζόμενα με εναλλακτική προσέγγιση. Πολλά άτομα των χωρών αυτών, αν και δεν έχουν σπουδάσει κάποια από τα προαναφερθέντα θεραπευτικά συστήματα, είναι αρκετά ενημερωμένα για θέματα υγείας. Πιστεύουν στην πρόληψη, δεν θέλουν να στρέφονται σε φαρμακοχημικές θεραπείες και ακολουθούν έναν υγιεινό τρόπο ζωής. Τρέφονται υγιεινά, παίρνουν τις βιταμίνες τους και άλλα συμπληρώματα διατροφής, αθλούνται και διαβάζουν για θέματα υγείας. Σε ξένα blogή ιστοσελίδες, κάτω από ένα άρθρο ή δημοσίευμα μια εφημερίδας ή ενός γιατρού πάνω σε θέματα υγείας, θα δεις να ακολουθούν εκατοντάδες σχόλια ανθρώπων, που αν και δεν είναι ειδικοί επιστήμονες επί του θέματος, θα θαυμάσεις την βαθειά γνώση τους και ευαισθησία τους πάνω σε αυτά τα θέματα.

Η Naturopathy (Φυσική Ιατρική) είναι αναγνωρισμένη σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο, αλλά στην Ελλάδα δεν αναγωρίζεται και απαγορεύεται η εξάσκηση της.

Ανύπαρκτη η φυσική θεραπευτική στην Ελλάδα

Και τώρα ας δούμε ποια είναι η κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα. Η φυσική-εναλλακτική ιατρική είναι ανύπαρκτη στην Ελλάδα. Η Φυσικοπαθητική (Naturopathy), Ορθομοριακή Ιατρική, Διατροφική Ιατρική, Βοτανική Ιατρική (Φυτοθεραπεία), Οστεοπαθητική, Χειροπρακτική, Ομοιοπαθητική, Βελονισμός, Παραδοσιακή Κινεζική Ιατρική, Αγιουρβέδα (Παραδοσιακή Ινδική Ιατρική) δεν αναγνωρίζονται στη χώρα μας, δεν υπάρχουν ειδικά πανεπιστήμια ή κολλέγια, όπου κάποιος μπορεί να σπουδάσει μια από τις ανωτέρω επιστήμες, και αν κάποιος έχει σπουδάσει στο εξωτερικό φυσική θεραπευτική, οι σπουδές του δεν αναγνωρίζονται και πρέπει ή να μείνει άνεργος ή να δουλέψει ημιπαράνομα ή να ξενιτευτεί μια και καλή από την Ελλάδα. Στην Ελλάδα είναι μόνο γνωστή η Ομοιοπαθητική και ο Βελονισμός, αλλά έτσι όπως χρησιμοποιούνται δεν διαφέρουν από την κλασσική ιατρική, και εφαρμόζονται μόνο από τους κλασσικούς γιατρούς, αφού δεν αναγνωρίζονται από το κράτος ως ξεχωριστές επιστήμες. Στην Ελλάδα είναι μόνο γνωστή η Ομοιοπαθητική και ο Βελονισμός, αλλά έτσι όπως χρησιμοποιούνται δεν διαφέρουν από την κλασική ιατρική, και εφαρμόζονται μόνο από τους κλασσικούς γιατρούς, αφού δεν αναγνωρίζονται από το κράτος ως ξεχωριστές επιστήμες. Οι περισσότεροι Έλληνες γιατροί που θέλουν να ασχοληθούν με την Ομοιοπαθητική και τον Βελονισμό παρακολουθούν μόνο μερικά σεμινάρια και μετά εφαρμόζουν θεραπείες! Είναι σαν εγώ που είμαι διατροφολόγος, να παρακολουθήσω μερικά σεμινάρια Οδοντιατρικής και να παριστάνω τον οδοντίατρο!

Στο εξωτερικό η Ομοιοπαθητική και ο Βελονισμός θεωρούνται ξεχωριστές επιστήμες και διδάσκονται σε ξεχωριστά κολλέγια ή πανεπιστήμια. Ο απόφοιτος μιας Ομοιοπαθητικής σχολής έχοντας σπουδάσει 3 ή 4 χρόνια ασκεί την επιστήμη του όπως ασκεί την επιστήμη του ένας ψυχολόγος ή διατροφολόγος. Δεν χρειάζεται να είσαι γιατρός για να εφαρμόσεις Ομοιοπαθητική, αφού έχεις αποφοιτήσει από σχολές Ομοιοπαθητικής. Φυσικά και ένας γιατρός μπορεί να γίνει ομοιοπαθητικός, αφού σπουδάσει στα ίδια κολλέγια και τις ίδιες διδακτικές ώρες (πλην των ιατρικών μαθημάτων που δεν χρειάζεται να παρακολουθήσει). Ο απόφοιτος μιας σχολής Βελονισμού στην Αμερική ή στην Αγγλία εξασκεί νόμιμα το επάγγελμά του ως βελονιστής. Αντίθετα, κατά την εγχώρια νομοθεσία είναι παράνομο να εφαρμόσει βελονισμό ένας μη γιατρός. Ο στόχος είναι εμφανής: Πλήρης ιατρικοποίηση της κοινωνίας μας.

Η μονοκρατορία των διαιτολόγων

Οι σύλλογοι των διαιτολόγων στη χώρα μας δεν επιτρέπουν την εξάσκηση του επαγγέλματος στους διατροφολόγους. Οι διαιτολόγοι παγκοσμίως είναι τα τσιράκια των γιατρών και έχουν κρατική υποστήριξη αλλά στις περισσότερες χώρες που είναι σε άνθιση η εναλλακτική ιατρική, οι διατροφολόγοι έχουν και αυτοί δικαίωμα εξάσκησης του επαγγέλματος.

Οι διαιτολόγοι δεν θεραπεύουν τις παθήσεις με διατροφή. Απλώς λένε κάποιες ασάφειες περί «Μεσογειακής Διατροφής» και «Διατροφικής Πυραμίδας». Συμβουλές του τύπου: «να τρώτε πέντε μερίδες δημητριακών (ψωμί, μακαρόνια, ρύζι) την ημέρα και πολλά γαλακτοκομικά» είναι χαρακτηριστικές αντιεπιστημονικές συμβουλές των διαιτολόγων για το σύνολο του πληθυσμού, λες και οι άνθρωποι είναι και δεν έχουν ατομικότητα. Στην πραγματικότητα τέτοιου είδους συμβουλές κάνουν τους ανθρώπους να είναι περισσότερο άρρωστοι. Γίνεται κατανοητό γιατί η Διατροφική Ιατρική δεν είναι νόμιμη στην Ελλάδα. Η μονοκρατορία των διαιτολόγων σημαίνει μονοκρατορία των γιατρών και κέρδη των για τις φαρμακευτικές. Ενώ ένας διατροφολόγος μπορεί να αντιμετωπίσει τις παθήσεις με διατροφή και διατροφικά συμπληρώματα και να κάνει τον ασθενή ή να περιορίσει τα φάρμακά του ή να μην τα χρειάζεται καθόλου, οι διαιτολόγοι δεν θεραπεύουν τίποτα, απλώς δίνουν ένα διαιτολόγιο που χρειάζεται ένας ασθενής όχι για να θεραπευτεί από την πάθησή του, αλλά για να παραμείνει ζωντανός και να λαμβάνει τα φάρμακά του. Καταλαβαίνουμε λοιπόν γιατί συμφέρει το ιατρικό σύστημα να υπάρχουν μόνο διαιτολόγοι.

Οι διάφοροι τύποι διατροφολόγων και οι πραγματικοί κλινικοί διατροφολόγοι κατά το American Council of Applied Clinical Nutrition

Σύμφωνα με τον Dr. Smith, υπάρχουν 6 τύποι διατροφολόγων.

1. Οι food nutritionists (διατροφολόγοι της διατροφής). Αυτοί είναι οι διατροφολόγοι που αποκαλούμε ως διαιτολόγους. Η γενική ιδέα των διαιτολόγων είναι ότι όλα τα απαιτούμενα διατροφικά συστατικά επιτυγχάνονται με έναν ισορροπημένο τύπο δίαιτας. Αυτή η άποψη δεν στέκει και δείχνει πλήρη άγνοια των επιστημονικών δεδομένων. Η χρήση των χημικών λιπασμάτων που χρησιμοποιούνται στη συμβατική γεωργία σε γενικές γραμμές περιέχουν μόνο τρία ή τέσσερα από τα μεταλλικά άλατα για την ανάπτυξη των φυτών, ενώ η μέση καλή ποιότητα του εδάφους για την ανάπτυξη των φυτών έχει από 10 μέχρι και 20 ή και περισσότερα μεταλλικά άλατα.
2. Διατροφολόγοι συνταγογράφησης. Αυτοί είναι διατροφολόγοι που συνταγογραφούν ένα διατροφικό συστατικό για μια ειδική φυσική κατάσταση. Για παράδειγμα, αυτός ο τύπος διατροφολόγου συνταγογραφεί βιταμίνη Α ή βήτα-καροτίνη για την οπτική αντίληψη χρώματος ή την κακή προσαρμογή στο φως. Αν όμως ένας ασθενής έχει αναπτύξει τόσο μεγάλη έλλειψη βιταμίνης Α, θα έπρεπε να υποφέρουν όχι μόνο τα μάτια αλλά και άλλοι ιστοί του σώματος. Αυτός ο τύπος διατροφολόγων όντας τόσο ειδικός, χάνει την πλήρη εικόνα.
3. Διατροφολόγοι του συνδρόμου (συμπτωμάτων). Η μεθοδολογία αυτών των διατροφολόγων είναι παρόμοια με τη μεθοδολογία των κλασσικών γιατρών. Βιβλία τέτοιων διατροφολόγων είναι το Get Well Naturally της Linda Clark ή το Let’s Get Well της Adele Davis. Έτσι στο γράμμα Α θα διαβάσετε για τις παθήσεις που ξεκινούν από α, και ποια διατροφικά συστατικά βοηθούν. Αυτό θυμίζει βιβλίο μαγειρικής, και το Αμερικανικό Συμβούλιο Εφαρμοσμένης Κλινικής Διατροφής χαρακτήριζε αυτούς τους διατροφολόγους ως cookbook practitioner (μάγειρες-θεραπευτές).
4. Διατροφολόγοι-γιατροί μεγαδόσεων. Αυτός ο τύπος διατροφικών γιατρών αντιμετωπίζουν τα διατροφικά συστατικά ως νέα ή καινοφανή συστατικά που έχουν δράσεις σαν αυτές των φαρμάκων όταν χορηγούνται σε υψηλές δόσεις. Το πρόβλημα είναι ότι τα διατροφικά συστατικά έχουν συμπληρωματικές ή ανταγωνιστικές σχέσεις με άλλα συστατικά. Έτσι για να επιτύχουν άριστα αποτελέσματα για τους ασθενείς τους, πρέπει να συνταγογραφούν ένα ευρύτερο φάσμα συστατικών. Έτσι αυτός ο τύπος γιατρών-διατροφολόγων εξελίσσονται στον πέμπτο τύπο διατροφολόγων, τους ορθομοριακούς διατροφολόγους.
5. Ορθομοριακοί γιατροί και διατροφολόγοι. Εμείς οι κλινικοί διατροφολόγοι του American Council of Applied Clinical Nutrition αισθανόμαστε πιο οικείοι και σύμφωνοι με τους ορθομοριακούς διατροφολόγους από ό, τι με τους άλλους τύπους διατροφολόγων, διότι οι ορθομοριακοί θεραπευτές χρησιμοποιούν τουλάχιστον έναν περιορισμένο αριθμό εργαστηριακών μετρήσεων για τη θεραπεία των ασθενών τους. Και, ως εκ τούτου, προσεγγίζουν τη διατροφική θεραπεία εκτιμώντας τις βιοχημικές ανωμαλίες των ασθενών τους.
6. Κλινικοί διατροφολόγοι. Οι κλινικοί διατροφολόγοι του American Council of Applied Clinical Nutrition αλλά και άλλων αντίστοιχων οργανισμών χρησιμοποιούν ένα περιεκτικό, ευρύ φάσμα εργαστηριακών εξετάσεων για τον καθορισμό κλινικών ανωμαλιών όλων των σημαντικών συστημάτων του σώματος. Όπως έλεγε ο Dr. Smith «αν θα έπρεπε να συγκεφαλαιώσουμε τη διαφορά της κλινικής διατροφής με τους άλλους τύπους διατροφικών θεραπειών, αυτό που απλά θα έλεγα είναι είμαστε απολύτως θιασώτες της αντικειμενικής μέτρησης του ασθενούς. Με άλλα λόγια, κάθε τι μετριέται. Ο ασθενής μετριέται πριν τη θεραπεία και μετριέται διαρκώς κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Έτσι, με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε να πούμε πότε η θεραπεία του ασθενούς χρειάζεται να μειωθεί σε ένα σημείο όπου θα διατηρηθεί. Η κλινική διατροφή είναι μια πρακτική θεραπευτικής διατροφής που εφαρμόζει ένα αντικειμενικό εργαλείο μέτρησης. Αυτό το αντικειμενικό εργαλείο είναι ασφαλώς οι εργαστηριακές εξετάσεις».  Η κλινική διατροφή ασπάζεται τη βασική αρχή του βιοχημικού Dr. Roger Williams του πανεπιστημίου του Τέξας στο Austin ότι κάθε άτομο έχει τη δική του βιοχημική ατομικότητα (biochemical individuality).

Οι κλινικοί διατροφολόγοι δεν χρησιμοποιούν βότανα στις θεραπείες τους σε αντίθεση με τους φυσικοπαθητικούς διατροφολόγους, τους ολιστικούς διατροφολόγους της Αμερικής και τους nutritional therapists της Μεγάλης Βρετανίας.

Η κλινική διατροφολογία και η διατροφική θεραπευτική είναι εντελώς διαφορετικές επιστήμες από τη διαιτολογία

Αυτό ισχύει σε όλο τον κόσμο πλην της Ελλάδας που οι διαιτολόγοι ταυτίζουν τη διαιτολογία με την κλινική διατροφολογία για να έχουν το μονοπώλιο.

Στη Βόρεια Αμερική υπάρχουν ξεχωριστοί σύλλογοι για τους κλινικούς διατροφολόγους. Οι διαιτολόγοι, που ονομάζονται RD (Registered Dietitians) έχουν τον σύλλογο Academy of Nutrition and Dietetics https://www.eatright.org/ Οι διαιτολόγοι είναι ένα ισχυρό λόμπι στην Αμερική, διότι ο σύλλογός τους υποστηρίζεται οικονομικά από μεγάλες εταιρείες διατροφής αμφιβόλου ποιότητας, όπως η Coca Cola! Έτσι βλέπουμε τους διαιτολόγους να υποστηρίζουν τα συντηρητικά τροφίμων, τα μεταλλαγμένα κ.λπ.

Οι σύλλογοι των κλινικών διατροφολόγων στην Αμερική είναι οι παρακάτω:

Clinical Nutrition Certification Board (http://www.cncb.org)

International & American Associations of Clinical Nutritionists https://www.iaacn.org/

Board for Certification of Nutrition Specialists  https://nutritionspecialists.org/

American Clinical Board of Nutrition http://www.acbn.org/index.html

Οι σύλλογοι των διατροφικών θεραπευτών ή των ολιστικών διατροφολόγων στην Αμερική είναι οι παρακάτω:

National Association of Nutrition Professionals NANP https://www.nanp.org/

International Organization of Nutritional Consultants http://ionc.org/ Όντας μέλος σε αυτόν τον οργανισμό αποκτάς τους τίτλους Registered Nutritional Consulting Practitioner (RNCP) και Registered Orthomolecular Health Practitioner(ROHP).

Υπάρχουν διατροφικοί σύμβουλοι;

Παρά τα ψεύδη που λέγουν διάφοροι Έλληνες συνδικαλιστές διαιτολόγοι ότι δεν υπάρχει ο όρος «σύμβουλος διατροφής», η πραγματικότητα είναι ότι υπάρχει σε όλο τον κόσμο. Στην Αμερική ονομάζονται nutritional consultants και στην Αγγλία nutrition advisors. Πριν μνημονεύσαμε τον οργανισμό International Organization of Nutritional Consultants που σημαίνει Διεθνής Οργανισμός Διατροφικών συμβούλων. Στα μελλοντικά μου σχέδια είναι η ένταξή μου σε αυτόν τον οργανισμό. Προς το παρόν είμαι μέλος του American Association of Nutritional Consultants https://www.aanc.net/ ως πιστοποιημένος διατροφικός σύμβουλος (C.N.C.). Κατά τα άλλα δεν υπάρχουν σύμβουλοι διατροφής! Και αν μου πείτε, εδώ είναι Ελλάδα και όχι Αμερική, να σας ενημερώσω ότι τα πτυχία όσων αποφοιτούν από ελληνικά ΙΕΚ διαιτολογίας αναγράφουν «Σύμβουλος Διατροφής».

Υπάρχουν ολιστικοί διατροφολόγοι;

Παρά τα ψεύδη που λέγουν διάφοροι Έλληνες συνδικαλιστές διαιτολόγοι ότι δεν υπάρχει ο όρος «ολιστικός διατροφολόγος», η πραγματικότητα είναι ότι υπάρχει. Ο σύλλογος National Association of Nutrition Professionals NANP, όπως γράφει στην ιστοσελίδα του “settings the standard for Holistic Nutrition, δηλαδή της ολιστικής διατροφολογίας! Εδώ όλα τα εγκεκριμένα πανεπιστήμια ολιστικής διατροφολογίας https://www.nanp.org/approved-schools-programs . Υπάρχει επίσης ο Canadian Association of Holistic Nutrition Professionals https://cahnpro.org/ , όπως και ο Canadian Association of Natural Nutritional Practitioners, του οποίου είμαι μέλος. http://cannp.ca/ Εδώ τα εγκεκριμένα καναδέζικα κολλέγια ολιστικής διατροφολογίας http://cannp.ca/approved-schools/ . Κατά τα άλλα, δεν υπάρχει ολιστική διατροφολογία!

Τι συμβαίνει στην Αγγλία σχετικά με τους διαιτολόγους και τους διατροφολόγους;

Και επειδή κάποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι αυτά ισχύουν στις ΗΠΑ και στον Καναδά και όχι στην Ευρώπη, ας δούμε τι ισχύει στη Μεγάλη Βρετανία.

Και εκεί, άλλη επιστήμη είναι η διαιτολογία, άλλη επιστήμη η κλινική διατροφολογία, άλλη επιστήμη η διατροφική θεραπευτική και η φυσικοπαθητική διατροφή.

Στη Μεγάλη Βρετανία οι διαιτολόγοι εκπροσωπούνται από τον British Dietetic Association (BDA) – www.bda.uk.com

Οι διατροφολόγοι εκπροσωπούνται από την Association for Nutrition http://associationfornutrition.org/ αλλά και από τη Nutrition Society https://www.nutritionsociety.org/

Οι διατροφικοί θεραπευτές nutritional therapists εκπροσωπούνται από τον British Association for Nutrition and Lifestyle Medicine (BANT) http://bant.org.uk/ . Ο BANT κάνει αποδεκτούς και τους φυσικοπαθητικούς διατροφολόγους που έχουν αποφοιτήσει με πτυχίο φυσικοπαθητικής διατροφής από το College of Naturopathic Medicine https://www.naturopathy-uk.com/courses-eu/courses-nutrition/

Οι φυσικοπαθητικοί διατροφολόγοι εκπροσωπούνται από τη Naturopathic Nutrition Association https://www.nna-uk.com/

Φυσικά, όλοι αυτοί έχουν δικαίωμα εξασκήσεως του επαγγέλματός τους στη Μεγάλη Βρετανία.

Στην Ελλάδα επιτρέπονται μόνο οι διαιτολόγοι…

Μάριος Δημόπουλος

Φυσικοπαθητικός (Doctor of Naturopathy)-Διατροφοπαθητικός-Συγγραφέας

Υποψήφιος PhD in Integrative Medicine

Μέλος της American Naturopathic Medical Association

Μέλος του American Council of Applied Clinical Nutrition

Μέλος του American Association of Drugless Practitioners

Μέλος του American Association of Nutritional Consultants

Μέλος του Canadian Association of Natural Nutritional Practitioners

Μέλος της Association for Natural Medicine in Europe

Μέλος της Society of Complementary Alternative and Holistic Practitioners

Μέλος του Επαγγελματικού Σωματείου Συμπληρωματικής Ιατρικής και Ανθρωπιστικών Επιστημών (Ε.Σ.Σ.Ι.Α.Σ.)