Αντιεπιστημονική θεωρία 1 των Ellinika Hoaxes: Τα τεχνητά γλυκαντικά είναι ασφαλή.
Τα Ellinika Hoaxes σε άρθρο τους υποστηρίζουν ότι οι τεχνητές γλυκαντικές ουσίες δεν είναι επικίνδυνες. Διαβάστε το άρθρο εδώ
Η πραγματικότητα:
Τα τεχνητά γλυκαντικά αυξάνουν τον κίνδυνο για διαβήτη
Τα τεχνητά γλυκαντικά είναι ανθρωπογενείς ουσίες γλυκιάς γεύσης που δεν μπορούν να μεταβολιστούν από τον άνθρωπο για ενέργεια. Ως εκ τούτου, παρέχουν γλυκύτητα χωρίς θερμίδες. Αν και τα τεχνητά γλυκαντικά δεν αυξάνουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, εξακολουθούν να συνδέονται με ανάπτυξη της αντίστασης στην ινσουλίνη και διαβήτη τύπου 2 (1). Η κατανάλωση μόνο ενός ποτού σόδας με τεχνητά γλυκαντικά ημερησίως έχει συσχετιστεί με 25-67% αυξημένο κίνδυνο για διαβήτη τύπου 2, σε σύγκριση με τη μη κατανάλωση σόδας (2).
Δεν είναι σαφές γιατί τα τεχνητά γλυκαντικά αυξάνουν τον κίνδυνο διαβήτη, αλλά υπάρχουν διάφορες θεωρίες.
Μια θεωρία είναι ότι τα προϊόντα που περιέχουν τεχνητά γλυκαντικά αυξάνουν την επιθυμία για γλυκά γεύματα, οδηγώντας σε υψηλότερη κατανάλωση ζάχαρης και αύξηση βάρους, γεγονός που αυξάνει τον κίνδυνο για διαβήτη (3).
Μια άλλη θεωρία είναι ότι τα τεχνητά γλυκαντικά διαταράσσουν την ικανότητα του σώματός σας να αντισταθμίσει σωστά τις θερμίδες που καταναλώνονται από τη ζάχαρη, αφού ο εγκέφαλός σας συνδέει τη γλυκιά γεύση με μηδενικές θερμίδες (4).
Ορισμένες έρευνες έχουν διαπιστώσει ότι τα τεχνητά γλυκαντικά μπορούν να αλλάξουν τον τύπο και τον αριθμό των βακτηρίων που ζουν στο παχύ έντερο, γεγονός που μπορεί να συμβάλλει σε δυσανεξία στη γλυκόζη, σε αύξηση του σωματικού βάρους και σε διαβήτη (5).
Τέτοιες τεχνητές γλυκαντικές ουσίες είναι η ασπαρτάμη, η σουκραλόζη και η σακχαρίνη. Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2013 στο περιοδικό Trends in Endocrinology and Metabolism αναφέρει: «Οι αρνητικές επιπτώσεις της κατανάλωσης ζαχαρούχων γλυκαντικών ποτών στο βάρος και σε άλλα αποτελέσματα για την υγεία αναγνωρίζονται όλο και περισσότερο. Ως εκ τούτου, πολλοί άνθρωποι έχουν στραφεί σε γλυκαντικά υψηλής έντασης όπως ασπαρτάμη, σουκραλόζη και σακχαρίνη ως τρόπο μείωση του κινδύνου αυτών των συνεπειών. Ωστόσο, οι συσσωρευμένες ενδείξεις δείχνουν ότι όσοι καταναλώνουν συχνά αυτά τα υποκατάστατα ζάχαρης μπορεί επίσης να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο υπερβολικής αύξησης βάρους, μεταβολικού συνδρόμου, διαβήτη τύπου 2 και καρδιαγγειακής νόσου. Αυτή η μελέτη εξετάζει αυτά τα ευρήματα και υποστηρίζει την υπόθεση ότι η κατανάλωση γλυκών γευστικών, αλλά μη θερμιδικών ή μειωμένων θερμίδων τροφών και ποτών παρεμβάλλεται στις μαθησιακές αντιδράσεις που συνήθως συμβάλλουν στην ομοιόσταση της γλυκόζης και της ενέργειας. Λόγω αυτής της παρεμβολής, η συχνή κατανάλωση γλυκαντικών υψηλής έντασης μπορεί να έχει, αντίθετα από ό, τι θα αναμενόταν, ως αποτέλεσμα την πρόκληση μεταβολικών διαταραχών» (6).
Αντιεπιστημονική θεωρία 2 των Ellinika Hoaxes: Η αποτοξίνωση είναι φιάσκο
Τα Ellinika Hoaxes δημοσίευσαν το 2018 άρθρο με τίτλο «Αποτοξίνωση και μύθοι (για να μην σας πιάνουν κορόιδο)». Διαβάστε το άρθρο εδώ
Η πραγματικότητα:
Η μεταβολική αποτοξίνωση είναι η οδός με την οποία ο οργανισμός επεξεργάζεται ανεπιθύμητες χημικές ουσίες για εξάλειψη. Το σώμα μεταβολίζει τα ξενοβιοτικά (ξένες χημικές ουσίες) και τα περιττά ενδοβιοτικά (ενδογενώς παραγόμενα χημικά) έτσι ώστε να μπορούν να εκκρίνονται.
Πώς το σώμα αποτοξινώνει τον εαυτό του;
Η διαδικασία της μεταβολικής αποτοξίνωσης αποτελείται από τρία βασικά στάδια:
Φάση Ι – ενζυματικός μετασχηματισμός:
Σκοπός είναι ο χημικός μετασχηματισμός ενώσεων από λιποδιαλυτές σε περισσότερο υδατοδιαλυτές
Γενικά πραγματοποιείται από ένζυμα κυτοχρώματος P450 (CYP)
Φάση II – ενζυματική σύζευξη:
Σκοπός είναι η περαιτέρω αύξηση της υδατοδιαλυτότητας και η μείωση της αντιδραστικότητας των προϊόντων της φάσης Ι
Γενικά πραγματοποιείται από UDP-γλυκουρονυλτρανσφεράσες (UGTs), γλουταθειόνη S-τρανσφεράσες (GSTs) και σουλφοτρανσφεράσες (SULTs)
Φάση III – μεταφορά:
Σκοπός είναι να εκκρίνονται υδατοδιαλυτές ενώσεις από το κύτταρο
Αυτό σημαίνει ότι το σώμα από μόνο του μας αποτοξινώνει και δεν χρειάζεται βοήθεια έξωθεν; Όχι βέβαια. Υπάρχουν θρεπτικά συστατικά που βοηθούν στη διαδικασία της αποτοξίνωσης. Είναι αλήθεια ότι στο διαδίκτυο διαδίδονται διάφορες αντιεπιστημονικές δίαιτες με νηστεία ή μονοδίαιτες που τάχα αποτοξινώνουν το σώμα. Όσο αντιεπιστημονικά είναι αυτά τα δημοσιεύματα, άλλο τόσο αντιεπιστημονικά είναι τα δημοσιεύματα των Ελληνικά Hoaxes ότι δεν υπάρχουν ουσίες που μας βοηθούν στην αποτοξίνωση.
Η πρόσληψη μακροθρεπτικών και μικροθρεπτικών συστατικών επηρεάζει τα συστήματα φάσης Ι και ΙΙ. Η ανεπάρκεια πρωτεϊνών μειώνει το μεταβολισμό του CYP, ενώ οι δίαιτες υψηλής πρωτεΐνης το αυξάνουν (7). Οι αντίθετες επιπτώσεις παρατηρούνται στους υδατάνθρακες. Οι αποτελεσματικές αντιδράσεις της φάσης Ι απαιτούν επάρκεια σε αρκετά μικροθρεπτικά συστατικά. Οι ανεπάρκειες σε βιταμίνες Α, Β2 και Β3, φολικό οξύ, C, E, σίδηρο, ασβέστιο, χαλκό, ψευδάργυρο, μαγνήσιο, σελήνιο έχουν αποδειχθεί ότι μειώνουν τη δράση ενός ή περισσοτέρων ενζύμων φάσης Ι ή επιβραδύνουν τον μετασχηματισμό συγκεκριμένων φαρμάκων (8). Επομένως μια καλή διατροφή που περιέχει σε επάρκεια αυτές τις βιταμίνες και τα μέταλλα ή/και η λήψη μιας καλής πολυβιταμίνης μπορεί να βοηθήσει στη διαδικασία της αποτοξίνωσης. Οι βιταμίνες Β είναι επίσης ιδιαίτερα σημαντικές ως συμπαράγοντες στις αντιδράσεις φάσης II. Η λήψη τροφών πλούσιων σε βιταμίνες Β ή η λήψη ενός συμπληρώματος με βιταμίνες του συμπλέγματος Β είναι πολύ βοηθητικά.
Άλλα χρήσιμα θρεπτικά συστατικά για τη φάση ΙΙ της αποτοξίνωσης είναι η μεθειονίνη και η κυστεΐνη. Η μειωμένη γλουταθειόνη για σύζευξη GST (glutathione S-transferases) απαιτεί επαρκή διατροφικά θειούχα αμινοξέα (μεθειονίνη ή κυστεΐνη) για δραστικότητα.
Οι τανίνες του πράσινου τσαγιού μπορούν να αυξήσουν τη δραστηριότητα CYP in vivo, (9) αλλά επίσης να αυξήσουν τη δραστηριότητα της φάσης II (GST και UGT). Παρομοίως, τα παράγωγα της κουερσετίνης (ισοκουερσετίνη και ρουτίνη) αποδείχθηκε ότι αυξάνουν τα CYP του εντέρου και του ήπατος σε αρουραίους.
Μια μεγάλη ποικιλία διατροφικών συστατικών έχει φανεί in vitro ή κυτταρική καλλιέργεια να ενεργοποιεί της Nrf2 και να αυξάνει άμεσα τη δραστικότητα των ενζύμων φάσης II. Αυτά περιλαμβάνουν τη γαλλική επιγαλοκατεχίνη (EGCG) (10), τη ρεσβερατρόλη (11), την κουρκουμίνη (12) και τον μεταβολίτη της τετραϋδροκουρκουμίνη, η οποία έχει μεγαλύτερη δραστικότητα της φάσης II (13), το άλφα λιποϊκό οξύ (14), η άλφα τοκοφερόλη (15), το λυκοπένιο (16), οι πολυφαινόλες μήλου (χλωρογενικό οξύ και φλοριδζίνη) (17), το gingko biloba (18), η καψαϊκίνη (19), τα αλλυλοσουλφίδια από σκόρδο (20), η χλωροφυλλίνη (21) και ξανθοομόλες από τον λυκίσκο (22). Τα ευεργετικά αποτελέσματα αυτών των φυτοχημικών έχουν αποδειχθεί σε πολλές ζωικές και ανθρώπινες μελέτες, ιδιαίτερα οι χημειοπροληπτικές και αντιοξειδωτικές τους ικανότητες. Αυτές οι επιδράσεις μπορούν να εξηγηθούν από την έμμεση διέγερση της παραγωγής αντιοξειδωτικών ενζύμων και την αποτοξίνωση φάσης II μέσω σηματοδότησης της Nrf2.(23).
Τα ισοθειοκυανικά που προέρχονται από τα γλυκοσινολικά είναι δραστικές ενώσεις θείου με ισχυρές χημειοπροληπτικές ιδιότητες. Η σουλφοραφάνη, ένα συστατικό του μπρόκολου, αποτελεί αντικείμενο πολλών δοκιμών για τον καρκίνο στον άνθρωπο. Τα ισοθειοκυανικά όπως η σουλφοραφάνη και οι ινδόλες όπως η ινδολο-3-καρβινόλη (I3C) είναι από τους πιο ισχυρούς φυσικούς επαγωγείς των ενζύμων αποτοξίνωσης φάσης II (24). Η σουλφοραφάνη και ένα παράγωγο του I3C ενεργοποιούν άμεσα τη Nrf2 (25), η οποία αυξάνει την παραγωγή αρκετών προστατευτικών ενζύμων , συμπεριλαμβανομένων των GST, UGTs, λιγάσης γλουταμινικής-κυστεΐνης (η οποία συνθέτει τη γλουταθειόνη) και NQO1 (26). Τα παράγωγα της I3C είναι επίσης ισχυροί επαγωγείς πολλών ενζύμων φάσης Ι και ΙΙ, και ως εκ τούτου συγκαταλέγονται μεταξύ των πιο καλά μελετημένων φυτοχημικών για την αποτοξίνωση, καθώς και την πρόληψη του καρκίνου (27-31).
Το D-λιμονένιο (από εσπεριδοειδή) έχει διερευνηθεί για αντικαρκινική δραστηριότητα σε μη ελεγχόμενες ανθρώπινες δοκιμές και μελέτες σε ζώα με κάποια επιτυχία (32). Μέρος αυτής της χημειοπροληπτικής δραστηριότητας οφείλεται στην επαγωγή των ενζύμων φάσης Ι και φάσης II. Σε αρουραίους, το D-λιμονένιο έχει αποδειχθεί ότι αυξάνει τη συνολική δραστικότητα του CYP, (33), την εντερική δραστικότητα του UGT (34) και τη δραστηριότητα των GST και UGT στο ήπαρ.
Η χλωροφυλλίνη είναι ένα παράγωγο της χλωροφύλλης (35) που αναστέλλει τη δραστικότητα του CYP (36) και διεγείρει τη δραστηριότητα του GST σε κυτταρική καλλιέργεια και σε μοντέλα τρωκτικών (37). Οι μοναδικές χημικές δομές της χλωροφυλλίνης και της χλωροφύλλης τους επιτρέπουν να δεσμεύουν και να «παγιδεύουν» τοξίνες στο έντερο εμποδίζοντας την απορρόφησή τους. Σε ζωικά μοντέλα, η χλωροφυλλίνη και η χλωροφύλλη μειώνουν τη βιοδιαθεσιμότητα και επιταχύνουν την απέκκριση πολλών περιβαλλοντικών καρκινογόνων (38-40). Η παγίδευση τοξινών μπορεί εν μέρει να εξηγήσει τα αποτελέσματα μιας ανθρώπινης δοκιμής κατοίκων του Κιντόνγκ της Κίνας, μιας περιοχής με υψηλή συχνότητα καρκίνου του ήπατος λόγω σε έκθεση σε αφλατοξίνη (μια τοξίνη που παράγεται από είδη του μύκητα Aspergillus). Μεταξύ των 180 ατόμων που έλαβαν 100 mg χλωροφυλλίνης τρεις φορές ημερησίως, τα επίπεδα των συζευγμάτων DNA-αφλατοξίνης στα ούρα (δείκτης μετάλλαξης DNA) μειώθηκαν κατά 55% σε σύγκριση με τα άτομα που δεν έλαβαν θεραπεία (41).
Ορισμένα στελέχη προβιοτικών βακτηρίων μπορεί να ελαχιστοποιήσουν την έκθεση σε τοξίνες παγιδεύοντας και μεταβολίζοντας ξενοβιοτικά ή βαρέα μέταλλα (42). Παραδείγματα περιλαμβάνουν την αποτοξίνωση της αφλατοξίνης και της πατουλίνης (δύο τοξίνες που παράγονται από τον Aspergillus, έναν τύπο μούχλας) (43), τον μεταβολισμό των ετεροκυκλικών αμινών και της διμεθυλυδραζίνης (44) και τη δέσμευση του μολύβδου και του καδμίου.
Η Ν-ακετυλο κυστεΐνη μπορεί να παρέχει μια εναλλακτική πηγή θείου για παραγωγή γλουταθειόνης. Είναι καθαριστής ελευθέρων ριζών, αποτελεσματική στη μείωση του οξειδωτικού στρες, ιδιαίτερα λόγω της τοξικότητας των βαρέων μετάλλων (45). Επειδή μπορεί να αναπληρώσει άμεσα τις αποθήκες γλουταθειόνης, η NAC είναι πιο αποτελεσματική από τη μεθειονίνη στην πρόληψη της ηπατικής βλάβης (46) και είναι η τρέχουσα θεραπεία για την τοξικότητα της ακεταμινοφαίνης. Αποτελεί επίσης αποτελεσματική θεραπεία για οξεία ηπατική ανεπάρκεια λόγω της τοξικότητας από φάρμακο που δεν είναι ακεταμινοφαίνη (47).
Το γαϊδουράγκαθο περιέχει ένα μείγμα πολλών σχετικών πολυφαινολικών ενώσεων που ονομάζονται σιλυμαρίνη. Η σιλυμαρίνη προωθεί την αποτοξίνωση με διάφορους συμπληρωματικούς μηχανισμούς. Η αντιοξειδωτική ικανότητα της σιλυμαρίνης μπορεί να μειώσει το οξειδωτικό στρες του ήπατος που σχετίζεται με το μεταβολισμό της τοξίνης, ιδιαίτερα την υπεροξείδωση των λιπιδίων (48), που έχει ως αποτέλεσμα τη διατήρηση των κυτταρικών επιπέδων γλουταθειόνης (49). Η σιλυμαρίνη, ωστόσο, μπορεί να είναι ένα πιο αποτελεσματικό αντίδοτο από το NAC για την τοξικότητα της ακεταμινοφαίνης εάν η θεραπεία καθυστερήσει (σε ένα ζωικό μοντέλο, ήταν αποτελεσματική όταν χορηγήθηκε έως και 24 ώρες μετά από υπερβολική δόση) (50).
Ροή χολής. Ως σημαντικός φορέας τοξινών από το σώμα, η σωστή ροή της χολής είναι ένα κρίσιμο τελικό βήμα στη διαδικασία μεταβολικής αποτοξίνωσης. Η εξασθένιση της ροής της χολής (χολόσταση), που οφείλεται σε δυσλειτουργία στο ήπαρ ή απόφραξη του χολικού αγωγού, μπορεί να οδηγήσει σε συσσώρευση ηπατικών τοξινών και βλάβη στο ήπαρ. Η χολόσταση μπορεί επίσης να είναι το αποτέλεσμα της ίδιας της διαδικασίας αποτοξίνωσης. Υπάρχουν αυξανόμενες ενδείξεις ότι η αποτοξίνωση και η απέκκριση των κλινικών φαρμάκων στη χολή μπορούν να προκαλέσουν χολοστατική ηπατική νόσο (51). Η αγκινάρα έχει χρησιμοποιηθεί για αιώνες στη λαϊκή ιατρική ως προστατευτικό του ήπατος και για την τόνωση της ροής της χολής και είναι ο καλύτερα μελετημένος βοτανικός χολερετικός παράγοντας. Η αγκινάρα περιέχει πολλά αντιοξειδωτικά που μπορούν να προστατεύσουν από οξειδωτική βλάβη του ήπατος, καθώς και καφεοϋλοκινικά οξέα, τα οποία έχουν αποδειχθεί ότι διεγείρουν τη ροή της χολής σε ζωικά μοντέλα (52).
Αποτοξίνωση από βαρέα μέταλλα
Υπάρχουν θρεπτικά συστατικά που μας αποτοξινώνουν από τα βαρέα μέταλλα. Αυτά είναι τα παρακάτω:
Σελήνιο
Εκτός από το ρόλο του ως πιθανού ανταγωνιστικού αναστολέα της απορρόφησης υδραργύρου και μολύβδου, το σελήνιο αυξάνει επίσης την απέκκριση τοξικών μετάλλων. Οι μέτριες αυξήσεις (100 mcg/ημέρα) στο διατροφικό σελήνιο αύξησαν την απέκκριση στα ούρα του αποθηκευμένου υδράργυρου σε μακροχρόνια εκτεθειμένους στον υδράργυρο κινέζους κατοίκους (53) και 100-200 mcg/ημέρα μείωσαν τα επίπεδα αρσενικού αίματος και μαλλιών σε κινέζους αγρότες με δηλητηρίαση από αρσενικό (54). Το σελήνιο φαίνεται επίσης να μετριάζει την τοξικότητα ορισμένων βαρέων μετάλλων, όπως το κάδμιο, το θάλλιο, ο ανόργανος υδράργυρος και ο μεθυλυδράργυρος, τροποποιώντας την αλληλεπίδρασή τους με ορισμένα βιομόρια (55). Σε μια άλλη μελέτη, η λήψη συμπληρωμάτων 100 mcg σεληνίου (με τη μορφή σεληνομεθειονίνης) καθημερινά για 4 μήνες οδήγησε σε μείωση 34% των επιπέδων υδραργύρου που εντοπίστηκαν στα μαλλιά του σώματος (56).
Τροποποιημένη πηκτίνη εσπεριδοειδών
Τρεις μελέτες έχουν διερευνήσει τη χρήση τροποποιημένης πηκτίνης εσπεριδοειδών (MCP) στην κινητοποίηση μετάλλων από τις αποθήκες του σώματος. Στην πρώτη, 8 υγιή άτομα έλαβαν 15 g MCP ημερησίως για 5 ημέρες και 20 g MCP την 6η ημέρα. Σημαντικές αυξήσεις στην απέκκριση αρσενικού, υδραργύρου, καδμίου και μολύβδου στα ούρα σημειώθηκαν εντός 1 έως 6 ημερών από τη θεραπεία με MCP. Υπήρξε αύξηση 150% στην απέκκριση καδμίου και αύξηση 560% στην απέκκριση μολύβδου την 6η ημέρα (57). Τα βασικά μέταλλα όπως το ασβέστιο, ο ψευδάργυρος και το μαγνήσιο δεν παρατηρήθηκαν ότι αυξάνουν στην ανάλυση ούρων. Δεύτερον, σε μια σειρά αναφορών περιπτώσεων, 5 ασθενείς με διαφορετικές ασθένειες έλαβαν μόνο MCP ή σε συνδυασμό με αλγινικό για έως και 8 μήνες. Οι ασθενείς παρουσίασαν 74% μέση μείωση στα τοξικά βαρέα μέταλλα μετά τη θεραπεία (58). Σε μια τρίτη δοκιμή, 7 παιδιά με επίπεδα μολύβδου στο αίμα > 20 μg/dL έλαβαν 15 g/ημέρα MCP για 2 έως 4 εβδομάδες. Τα επίπεδα μολύβδου στο αίμα μειώθηκαν κατά μέσο όρο 161% και η απέκκριση μολύβδου στα ούρα αυξήθηκε κατά μέσο όρο 132% (59).
Βιταμίνη C
Η βιταμίνη C είναι ένας καθαριστής ελεύθερων ριζών που μπορεί να προστατεύσει από οξειδωτικές βλάβες που προκαλούνται από μόλυβδο (60), υδράργυρο (61) και κάδμιο (62). Μπορεί να αποτρέψει την απορρόφηση του μολύβδου καθώς και να αναστείλει την κυτταρική πρόσληψή του και να μειώσει την κυτταρική τοξικότητά του (63). Τα δεδομένα παρατήρησης υποδηλώνουν μια αντίστροφη σχέση μεταξύ των επιπέδων ασκορβικού οξέος στον ορό και των επιπέδων μολύβδου στο αίμα. Με άλλα λόγια, όσο υψηλότερα είναι τα επίπεδα βιταμίνης C στο αίμα, τόσο χαμηλότερα είναι αυτά του μολύβδου (64). Η λήψη συμπληρωμάτων βιταμίνης C (500 mg/ημέρα) σε 12 διυλιστές αργύρου με υψηλά επίπεδα μολύβδου στο αίμα (μέσος όρος 32,8 μg / dL) κατέδειξε μείωση 34% στα επίπεδα μολύβδου μετά από 1 μήνα (65). Σε μια μικρή μελέτη 75 ανδρών καπνιστών, η βιταμίνη C (1000 mg/ημέρα) μείωσε τα επίπεδα μολύβδου στο αίμα κατά 81% μετά από μία εβδομάδα συμπληρώματος. Η χαμηλότερη δόση βιταμίνης C (200 mg/ημέρα) δεν είχε καμία επίδραση (66).
Σκόρδο
Το σκόρδο περιέχει πολλές δραστικές ενώσεις θείου που προέρχονται από κυστεΐνη με πιθανές χηλικές ιδιότητες μετάλλων. Αυτά τα συστατικά σκόρδου μπορούν επίσης να προστατεύσουν από οξειδωτική βλάβη από τα μέταλλα. Οι αρουραίοι που έτρωγαν σκόρδο ως το 7% της διατροφής τους (είτε μια εβδομάδα πριν, μετά ή κατά την έκθεση σε τοξίνες βαρέων μετάλλων) για 6 εβδομάδες έδειξαν σημαντικά μειωμένη συσσώρευση μολύβδου, καδμίου ή υδραργύρου στα συκώτια τους (67). Η θεραπεία με σκόρδο μείωσε επίσης τη συχνότητα των βλαβών που σχετίζονται με μέταλλα στα συκώτια των αρουραίων στην ίδια μελέτη. Το σκόρδο μπορεί επίσης να αυξήσει τη βιοπροσβασιμότητα του σιδήρου και του ψευδαργύρου (και οι δύο ανταγωνιστές του καδμίου και της απορρόφησης μολύβδου) από δημητριακά (68). Σε μια μελέτη 117 εργαζομένων στη βιομηχανία μπαταριών αυτοκινήτων με επαγγελματική δηλητηρίαση από μόλυβδο, το σκόρδο (1200 mg ξηρής σκόνης) καθημερινά για 4 εβδομάδες μείωσε τον μόλυβδο αίματος τόσο αποτελεσματικά όσο η D-πενικιλλαμίνη (κατά περίπου 18%). Επιπλέον, η θεραπεία με σκόρδο έδειξε λιγότερες ανεπιθύμητες ενέργειες και περισσότερη κλινική βελτίωση σε σύγκριση με την D-πενικιλλαμίνη (69).
Ζεόλιθος
Η συμπερίληψη του ζεόλιθου σε δίαιτες υψηλού μολύβδου εργαστηριακών ποντικών μείωσε τη συγκέντρωση μολύβδου ιστών κατά 77-91%, αύξησε το ποσοστό των υγιών ερυθρών αιμοσφαιρίων και μείωσε τη χρωμοσωμική βλάβη (70-71). Μια κλινική μελέτη σε 33 άνδρες αξιολόγησε την ικανότητα του ζεόλιθου να αυξάνει την απέκκριση των βαρέων μετάλλων στα ούρα (72). Για να συμπεριληφθούν στη δοκιμή, οι άνδρες έπρεπε να δοκιμαστούν θετικοί, πάνω από ένα προκαθορισμένο όριο, για τουλάχιστον τέσσερα από τα εννέα μέταλλα σε μια ομάδα δοκιμών ούρων (π.χ. αλουμίνιο, αντιμόνιο, αρσενικό, βισμούθιο, κάδμιο, μόλυβδος, υδράργυρος, νικέλιο, και κασσίτερο). Στους άνδρες χορηγήθηκαν είτε 15 σταγόνες εναιωρήματος ζεόλιθου στη μορφή κλινιοπτιλόλιθου είτε εναιωρήματος εικονικού φαρμάκου δύο φορές ημερησίως για μέγιστο διάστημα 30 ημερών. Σημαντικές αυξήσεις στην απέκκριση των ούρων και των 9 μετάλλων παρατηρήθηκαν στους άνδρες που έλαβαν κλινοπτιτόλιθο σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο χωρίς αρνητική επίδραση στα προφίλ ηλεκτρολυτών. Έχει υποτεθεί ότι η βιολογική δραστικότητα ορισμένων ζεολίθων μπορεί να αποδοθεί στις ιδιότητες απελευθέρωσης του ορθοσιλικού οξέος (δηλαδή, είναι πηγή ορθοσιλικού οξέος) (73).
Θεραπεία χηλίωσης
Στο εξωτερικό γίνεται θεραπεία χηλίωσης ενδοφλεβίως. Σε αυτό το άρθρο δεν θα αναφερθούμε σε αυτή τη μέθοδο θεραπείας.
Αντιεπιστημονική θεωρία 3 των Ellinika Hoaxes: Τα βιολογικά τρόφιμα δεν είναι πιο υγιεινά ή ασφαλή από τα συμβατικά
Τα Ellinika Hoaxes έχουν δημοσιεύσει άρθρο στο οποίο υποστηρίζουν ότι τα βιολογικά τρόφιμα δεν είναι πιο υγιεινά ή ασφαλή από τα συμβατικά. Διαβάστε το άρθρο εδώ
Η πραγματικότητα:
Οι άνθρωποι που τρώνε βιολογικά προϊόντα έχουν 25% χαμηλότερο κίνδυνο για καρκίνο
Εάν έχετε ποτέ αμφιβάλλει αν τα βιολογικά τρόφιμα αξίζουν την υψηλότερη τιμή, μια μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2018 στο JAMA Internal Medicine (74) θα πρέπει να σταματήσει τις ανησυχίες σας. Στη μελέτη, Γάλλοι ερευνητές έδειξαν ότι οι άνθρωποι που καταναλώνουν βιολογικά τρόφιμα έχουν 25% χαμηλότερο κίνδυνο καρκίνου.
Η μελέτη του Institut National de la Sante et de la Recherche Medicale στη Γαλλία, η οποία διεξήχθη υπό την καθοδήγηση της επιδημιολόγου Julia Baudry, εξέτασε τη δίαιτα περίπου 70.000 Γάλλων ενηλίκων με μέση ηλικία 44 ετών. Οι εθελοντές χωρίστηκαν σε τέσσερις κατηγορίες ανάλογα με το πόσο συχνά έτρωγαν 16 βιολογικά προϊόντα που περιλάμβαναν λαχανικά, φρούτα, ψάρι, κρέας, αυγά, παρασκευασμένα γεύματα, καρυκεύματα, συμπληρώματα διατροφής, φυτικά έλαια και άλλα προϊόντα.
Μετά από έναν μέσο χρόνο παρακολούθησης 4 ½ ετών, οι ερευνητές εξέτασαν τον αριθμό των συμμετεχόντων που είχαν αναπτύξει κάποιο είδος καρκίνου. Από τους 68.946 εθελοντές, 1.340 ανέπτυξαν καρκίνο, συμπεριλαμβανομένων 459 κρουσμάτων καρκίνου του μαστού, 180 καρκίνους προστάτη, 135 καρκίνους δερμάτων, 99 καρκίνους του παχέος εντέρου, 47 λεμφώματα μη Hodgkin και 15 άλλα λεμφώματα. Μετά τη σύγκριση των ποσοστών βιολογικών τροφίμων των εθελοντών με τις περιπτώσεις καρκίνου, ήταν σε θέση να διαπιστώσουν ότι όσοι έτρωγαν τα πιο βιολογικά τρόφιμα είχαν 25% λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν καρκίνο από όσους δεν έτρωγαν βιολογικά τρόφιμα. Όταν πρόκειται για συγκεκριμένους τύπους καρκίνου, η ομάδα που έτρωγε βιολογικά ήταν 73% λιγότερο πιθανό να αναπτύξει μη Hodgkin λέμφωμα και 21% λιγότερο πιθανό να αναπτύξει μετεμμηνοπαυσιακό καρκίνο του μαστού.
Μπορεί κάποιος να υποθέσει ότι η ομάδα που έτρωγε βιολογικά τρόφιμα θα ήταν πιο συνειδητή για την υγεία συνολικά και πιθανότατα θα είχε μια πιο υγιεινή διατροφή γενικά και αυτό μπορεί να είναι υπεύθυνο για τον χαμηλότερο κίνδυνο για καρκίνο. Ωστόσο, οι ερευνητές λένε ότι αυτό δεν είναι αλήθεια, διότι ακόμη και εκείνοι που κατανάλωναν δίαιτα χαμηλής έως μέσης ποιότητας, αλλά επέλεξαν βιολογικά, απολάμβαναν τον μειωμένο κίνδυνο καρκίνου.
Οι συντάκτες της μελέτης του JAMA κατέληξαν στο συμπέρασμα: «Φαίνεται σημαντικό να εκτιμηθούν οι χρόνιες επιπτώσεις της έκθεσης σε υπολείμματα φυτοφαρμάκων χαμηλής δόσης από τη διατροφή και οι πιθανές επιπτώσεις των κοκτέιλ στο γενικό πληθυσμιακό επίπεδο». Οι συντάκτες της μελέτης αποδίδουν την υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης καρκίνου σε πιθανή βλάβη στο DNA, σε μιτοχονδριακές βλάβες και σε ενδοκρινικές διαταραχές και αναφέρουν ότι «τα παχύσαρκα άτομα με μεταβολικές διαταραχές μπορεί να είναι πιο ευαίσθητα σε πιθανούς χημικούς διαταράκτες, όπως τα φυτοφάρμακα».
Η υπεροχή των βιολογικών προϊόντων έναντι των συμβατικών
Υπάρχει μια βιολογική εξήγηση για το γιατί οι βιολογικές καλλιέργειες είναι ανώτερες διατροφικά των συμβατικών. Οι φυτοαλεξίνες είναι φυσικά χημικά που κάνουν τα φυτά όταν υποβάλλονται σε στρες – είτε πρόκειται για θερμική καταπόνηση από ακραίες θερμοκρασίες, είτε για ανταγωνισμό με ζιζάνια, παράσιτα ή έντομα. Αυτές οι φυτοαλεξίνες περιλαμβάνουν πολύτιμες ενώσεις όπως η αλικίνη, η ρεσβερατρόλη, η πτεροστιλβήνη και άλλες πολυφαινόλες και οι ισοφλαβόνες που είναι ζωτικής σημασίας για την ανθρώπινη υγεία. Θωρακισμένα από τέτοιες καταπονήσεις, τα συμβατικά προϊόντα είναι λιγότερο θρεπτικά από τα βιολογικά προϊόντα.
Μια μελέτη του Ιανουαρίου του 2019 επικυρώνει τη θρεπτική υπεροχή των βιολογικών τροφίμων (75). Tο 2014, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι τα βιολογικά τρόφιμα περιείχαν υψηλότερα επίπεδα αντιοξειδωτικών (76) – οι συγκεντρώσεις πολυφαινολικών ήταν μεταξύ 18-69% υψηλότερες σε βιολογικές καλλιέργειες: «μια ποικιλία αντιοξειδωτικών όπως τα πολυφαινολικά βρέθηκαν να είναι σημαντικά υψηλότερα στις βιολογικές καλλιέργειες/τροφές με βάση τις καλλιέργειες, ενώ τα φαινολικά οξέα, οι φλαβανόνες, τα στιλβένια, οι φλαβόνες, οι φλαβονολίνες και οι ανθοκυανίνες εκτιμώνται σε 19%, 69%, 28%, 26 %, 50% και 51% υψηλότερα, αντίστοιχα» (77). Επιπλέον, υπήρχαν χαμηλότερα επίπεδα επιβλαβούς καδμίου. Και όταν πρόκειται για το βιολογικό γάλα, οι συγκεντρώσεις ωμέγα-3 λιπαρών οξέων και συζευγμένου λινολεϊκού οξέος (CLA) ήταν υψηλότερες από τις αγελάδες που τράφηκαν με βιολογικές ζωοτροφές (78). Όσον αφορά το κρέας, τα ευρήματα ήταν παρόμοια: τα κορεσμένα λιπαρά ήταν χαμηλότερα και τα ωμέγα-3 υψηλότερα στο βιολογικό κρέας (79).
Αντιεπιστημονική θεωρία 4 των Ellinika Hoaxes: Τα γενετικά τροποποιημένα (μεταλλαγμένα) τρόφιμα είναι ασφαλή.
Τα Ellinika Hoaxes σε διάφορα άρθρα τους υποστηρίζουν ότι τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα είναι ασφαλή. Διαβάστε εδώ και εδώ
Γι’ αυτό το θέμα θα μπορούσα να γράψω ολόκληρο βιβλίο ως αντίκρουση των ισχυρισμών των αρθρογράφων των Ellinika Hoaxes. Αντ’ αυτού θα παρουσιάσω σε βίντεο τι είπε ο καθηγητής γενετικής στο πανεπιστήμιο των Πατρών Σταμάτης Αλαχιώτης. Δείτε τα παρακάτω βίντεο.
Αντιεπιστημονική θεωρία 5 των Ellinika Hoaxes: Η βιταμίνη C δεν βοηθά κατά του καρκίνου.
Τα Ellinika Hoaxes δημοσίευσαν άρθρο με τίτλο «Βιταμίνη C κατά του καρκίνου; – Καταρρίπτεται». Διαβάστε το άρθρο εδώ
Απάντηση σε αυτό το αντιεπιστημονικό άρθρο των Ellinika Hoaxes έχω γράψει σε άρθρο μου με τίτλο: «Ενέσιμη Βιταμίνη C: Μια πολλά υποσχόμενη θεραπεία του καρκίνου». Διαβάστε το άρθρο μου εδώ
Αντιεπιστημονική θεωρία 6 των Ellinika Hoaxes: Η Naturopathy (Φυσικοπαθητική) είναι ψευδοεπιστήμη
Τα Ellinika Hoaxes έχουν δημοσιεύσει άρθρο με τίτλο «Φυσικοπαθητική: πανάκεια ή μια επικίνδυνη ψευδοεπιστήμη;», στο οποίο καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι είναι ψευδοεπιστήμη. Διαβάστε το άρθρο τους εδώ
Απάντηση σε αυτό το ψευδοεπιστημονικό άρθρο έχω δώσει με δύο άρθρα μου. Το πρώτο άρθρο έχει τίτλο «Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ανατρέπει τις απόψεις των Ellinika Hoaxes για τη Naturopathy!» και μπορείτε να το διαβάσετε εδώ
Το δεύτερο άρθρο μου έχει τίτλο «Naturopathy» και μπορείτε να το διαβάσετε εδώ
Αντιεπιστημονική θεωρία 7 των Ellinika Hoaxes: Η ορθομοριακή ιατρική είναι ψευδοεπιστήμη.
Τα Ellinika Hoaxes δημοσίευσαν άρθρο με τίτλο «Ορθομοριακή διατροφή και υγεία = Κακή επιστήμη» και μπορείτε να το διαβάσετε εδώ
Απάντηση σε αυτό το αντιεπιστημονικό άρθρο τους έχω δώσει εδώ
Αντιεπιστημονική θεωρία 8 των Ellinika Hoaxes: Το χρόνιο στρες δεν προκαλεί καρκίνο.
Η ιστοσελίδα Ελληνικά Hoaxes φιλοξένησε άρθρο του Στάμου Αρχοντή (γνωστού youtuber με το ψευδώνυμο The Mad Sc1ent1st) με τίτλο «ΔΕΝ υπάρχουν επιστημονικές αποδείξεις ότι το άγχος προκαλεί καρκίνο». Διαβάστε το άρθρο εδώ
Παρ’ ότι ο Στάμος Αρχοντής δεν είναι ειδικός σε θέματα υγείας (έχει απλώς ένα πτυχίο χημείας), προσπαθεί να εφησυχάσει το κοινό ότι το χρόνιο στρες (άγχος) δεν προκαλεί καρκίνο. Ο Στάμος Αρχοντής δεν κάνει διαχωρισμό για το αν το άγχος μπορεί να προκαλέσει πρωτογενώς ή δευτερογενώς καρκίνο και παρουσιάζει δύο μελέτες που δεν συνδέουν το χρόνιο ψυχολογικό στρες με τον καρκίνο, αποκρύπτοντας σκοπίμως άλλες μελέτες που δείχνουν συσχέτιση του χρόνιου στρες με κάποιες μορφές καρκίνου. Και λέμε «σκοπίμως», διότι σίγουρα ως ερευνητής ο Στάμος Αρχοντής θα είδε αυτές τις μελέτες, αλλά τις αποσιώπησε, διότι προφανώς δεν τον συνέφεραν στο τελικό συμπέρασμα που ήθελε να φτάσει. Το θέμα αν το χρόνιο στρες (άγχος) προκαλεί ή όχι καρκίνο είναι πολύ μεγάλο και απαιτούνται περισσότερες μελέτες για να καταλήξουμε σε βέβαια συμπεράσματα, επομένως θα ήταν σωστό ο Στάμος Αρχοντής και τα Ελληνικά Hoaxes, μη όντες ειδικοί αλλά δημοσιογράφοι, να μην καταλήγουν σε απόλυτα συμπεράσματα και εφησυχάζουν τον κόσμο για ένα τόσο σπουδαίο ζήτημα, όπως ο καρκίνος.
Διαβάστε όλο το άρθρο μου εδώ
Αντιεπιστημονική θεωρία 9 των Ellinika Hoaxes: Ο βελονισμός είναι απάτη
Τα Ellinika Hoaxes δημοσίευσαν άρθρο με τίτλο «Βελονισμός: “πανάκεια” ή ψευδοεπιστήμη;», στο οποίο καταλήγουν το συμπέρασμα ότι ο βελονισμός είναι ψευδοεπιστήμη. Διαβάστε το άρθρο εδώ
Υπάρχουν πάρα πολλές επιστημονικές μελέτες που δείχνουν ότι ο βελονισμός έχει δράση. Θα χρειαζόταν να γράψω ολόκληρο άρθρο για να ανατρέψω αυτό το άρθρο των Ellinika Hoaxes.
Ας δούμε όμως μερικές μελέτες που αποδεικνύουν τη δράση του βελονισμού:
Μια τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη μελέτη, που θεωρήθηκε καλά σχεδιασμένη ακόμα και από τον Αμερικανικό Ιατρικό Σύλλογο, παρακολούθησε 50 ασθενείς που έπασχαν από οσφυαλγίες. Οι ασθενείς κατανεμήθηκαν σε δυο ομάδες – η μια ομάδα υποβλήθηκε σε βελονισμό αμέσως και η άλλη προγραμματίστηκε να υποβληθεί σε βελονισμό αργότερα. Το 83% των ασθενών που υποβλήθηκαν σε άμεση θεραπεία βελτιώθηκαν και οι μέσες βαθμολογίες του πόνου τους μειώθηκαν κατά 50%, ενώ στην ομάδα που καθυστέρησε να υποβληθεί σε θεραπεία, το ένα τρίτο των ασθενών βελτιώθηκαν και το ένα τρίτο εμφάνισαν επιδείνωση. Όταν και η δεύτερη ομάδα υποβλήθηκε σε βελονισμό, το 75% των ασθενών της βελτιώθηκαν επίσης. Σαράντα εβδομάδες αργότερα, το 58% των ασθενών που είχαν υποβληθεί σε βελονισμό (σε οποιαδήποτε από τις δυο ομάδες) εξακολουθούσαν να εμφανίζουν βελτίωση. Δέκα ασθενείς που είτε αποσύρθηκαν από τη θεραπεία είτε υποβλήθηκαν σε ακατάλληλη θεραπεία δεν βελτιώθηκαν καθόλου (80).
Σε μια άλλη μελέτη 30 ασθενών με πόνο στον αυχένα, οι μισοί υποβλήθηκαν σε βελονισμό και οι άλλοι μισοί όχι. Το 80% των ασθενών που υποβλήθηκαν σε θεραπεία εμφάνισαν βελτίωση τρεις μήνες αργότερα: είχαν μείωση του πόνου κατά 40%, μείωση κατά 68% των ωρών που πονούσαν καθημερινά και βελτίωση κατά 32% του επιπέδου δραστηριότητάς τους. Στην ομάδα ελέγχου, το 60% των ασθενών είχαν επιδείνωση και μόνο το 13% βελτιώθηκαν (81).
Μια μετα-ανάλυση που εξέτασε 14 ελεγχόμενες μελέτες βελονισμού για την αντιμετώπιση του χρόνιου πόνου διαπίστωσε ότι τα αποτελέσματα ήταν ευνοϊκά για τον βελονισμό (82).
Η σαφέστερη ένδειξη της αποτελεσματικότητας του βελονισμού σχετίζεται με τη ναυτία και τον εμετό. Έχει αποδειχθεί ότι η άσκηση πίεσης (acupressure) ή ο βελονισμός στο σημείο P-6 (Neiguan point), που βρίσκεται περίπου τρία δάκτυλα πάνω από τον καρπό, ενεργούν πολύ αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος. Υπάρχουν ειδικές ταινίες που ονομάζονται Seabands που τις φοράνε γύρω από τον καρπό και έχουν ένα κουμπί που πιέζει το σημείο P-6. Αυτές οι ταινίες έχουν μελετηθεί και έχουν δείξει ότι βοηθάνε στη ναυτία (83-86).
Αντιεπιστημονική θεωρία 10 των Ellinika Hoaxes: Ο Μάριος Δημόπουλος είναι φιλόλογος και όχι επιστήμων υγείας.
Τα Ellinika Hoaxes έχουν στραφεί εναντίον μου, ισχυριζόμενοι ότι είμαι φιλόλογος που δίνω ιατρικές συμβουλές. Η πραγματικότητα είναι ότι οι αρχικές μου σπουδές ήταν στη γλωσσολογία (είμαι γλωσσολόγος, όχι απλώς φιλόλογος), αλλά στη συνέχεια ασχολήθηκα με τις εναλλακτικές θεραπείες και σπούδασα στο εξωτερικό διατροφολογία και φυσικοπαθητική (Naturopathy). Τώρα συνεχίζω τις σπουδές μου για απόκτηση διδακτορικού στην Integrative Medicine. Αντί να αναφέρω άλλα, παρουσιάζω το δίπλωμά μου στη φυσικοπαθητική.
Τέλος, θα πρέπει να διευκρινίσω ότι δεν δίνω ιατρικές συμβουλές, όπως γράφουν τα Ellinika Hoaxes, διότι δεν είμαι γιατρός. Είμαι φυσικοπαθητικός (naturopath). Για μια άλλη φορά λοιπόν τα Ellinika Hoaxes ψεύδονται.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- Nettleton JA, Lutsey PL, Wang Y, Lima JA, Michos ED, Jacobs, Jr. DR., Diet soda intake and risk of incident metabolic syndrome and type 2 diabetes in the multi-ethnic study of atherosclerosis (MESA), Diabetes Care. 2009 Apr; 32(4): 688–694
- Fumiaki Imamura F, O’Connor L., Consumption of sugar sweetened beverages, artificially sweetened beverages, and fruit juice and incidence of type 2 diabetes: systematic review, meta-analysis, and estimation of population attributable fraction, BMJ. 2015; 351: h3576
- Fowler SP, Williams K, Resendez RG, Hunt KJ, Hazuda HP, Stern MP., Fueling the obesity epidemic? Artificially sweetened beverage use and long-term weight gain, Obesity (Silver Spring). 2008 Aug;16(8):1894-900
- Swithers SE., Artificial sweeteners produce the counterintuitive effect of inducing metabolic derangements, Trends Endocrinol Metab. 2013 Sep; 24(9): 431–441
- Suez J, Korem T, et al., Artificial sweeteners induce glucose intolerance by altering the gut microbiota, Nature. 2014 Oct 9;514(7521):181-6
- Swithers SE., Artificial sweeteners produce the counterintuitive effect of inducing metabolic derangements, Trends Endocrinol Metab. 2013 Sep; 24(9): 431–441
- Guengerich FP. Influence of nutrients and other dietary materials on cytochrome P-450 enzymes. Am J Clin Nutr 1995;61 (3 Suppl) : 651S-658S
- Guengerich FP. Influence of nutrients and other dietary materials on cytochrome P-450 enzymes. Am J Clin Nutr 1995;61 (3 Suppl) : 651S-658S
- Liu, T.T., Liang, N.S., Li, Y., Yang, F., Lu, Y., Meng, Z.Q., Zhang, L.S. Effects of long-term tea polyphenols consumption on hepatic microsomal drug-metabolizing enzymes and liver function in Wistar rats. World J. Gastroenterol. 2003;9, 2742–2744.
- Yuan JH, Li YQ, Yang XY. Inhibition of epigallocatechin gallate on or- thotopic colon cancer by upregulating the Nrf2-UGT1A signal path- way in nude mice. Pharmacology 2007; 80: 269 – 78
- Hsieh TC, Lu X, Wang Z, Wu JM. Induction of quinone reductase NQO1 by resveratrol in human K562 cells involves the antioxidant response element ARE and is accompanied by nuclear translocation of tran-scription factor Nrf2. Med Chem 2006; 2: 275 – 85
- Nayak S and Sashidhar RB. Metabolic intervention of aflatoxin B1 toxicity by curcumin. J Ethnopharmacol 2010;127 (3) : 641-4
- Osawa T. Nephroprotective and hepatoprotective effects of curcuminoids. Adv Exp Med Biol 2007;595 : 407-23
- Lii CK, Liu KL, Cheng YP et al. Sulforaphane and alpha-lipoic acid upregulate the expression of the pi class of glutathione S-transferase through c-jun and Nrf2 activation. J Nutrition 2010;140 (5) : 885-92
- Feng Z, Liu Z, Li X, et al. α-Tocopherol is an effective Phase II enzyme inducer: protective effects on acrolein-induced oxidative stress and mitochondrial dysfunction in human retinal pigment epithelial cells. J Nutr Biochem 2010;21 (12) : 1222-31
- Wang H and Leung LK. The carotenoid lycopene differentially regulates phase I and II enzymes in dimethylbenz[a]anthracene-induced MCF-7 cells. Nutrition 2010;26 (11-12) : 1181-7
- Veeriah S, Miene C, Habermann N et al. Apple polyphenols modulate expression of selected genes related to toxicological defence and stress response in human colon adenoma cells. Int J Cancer 2008;122 (12) : 2647-55
- Liu XP, Goldring CE, Wang HY, Copple IM, Kitteringham NR, Park BK. Extract of Ginkgo biloba induces glutathione-S-transferase subunit-P1 in vitro. Phytomedicine 2009; 16(5):451–455
- Joung EJ, Li MH, Lee HG, Somparn N, Jung YS, Na HK et al. Capsaicin in- duces heme oxygenase-1 expression in HepG2 cells via activation of PI3K-Nrf2 signaling: NAD(P)H:quinone oxidoreductase as a potential target. Antioxid Redox Signal 2007; 9: 2087 – 98
- Gong P, Hu B, Cederbaum AI. Diallyl sulfide induces heme oxygenase-1 through MAPK pathway. Arch Biochem Biophys 2004; 432: 252 – 60
- Zhang Y, Guan L, Wang X, Wen T, Xing J, Zhao J. Protection of chloro- phyllin against oxidative damage by inducing HO-1 and NQO1 ex- pression mediated by PI3K/Akt and Nrf2. Free Radic Res 2008; 42: 362–71
- Dietz BM, Kang YH, Liu G et al. Xanthohumol isolated from Humulus lupulus Inhibits menadione-induced DNA damage through induction of quinone reductase. Chem Res Toxicol 2005;18 (8) : 1296-305
- Surh YJ, Kundu JK, Na HK. Nrf2 as a master redox switch in turning on the cellular signaling involved in the induction of cytoprotective genes by some chemopreventive phytochemicals. Planta Med 2008;74 (13) : 1526-39
- Sulforaphane Glucosinolate monograph. Altern Med Rev 2010;15 (4) : 352-362
- Dinkova-Kostova AT, Holtzclaw WD, Cole RN et al. Direct evidence that sulfhydryl groups of Keap1 are the sensors regulating induction of phase 2 enzymes that protect against carcinogens and oxidants. Proc Natl Acad Sci USA 2002;99 (18) : 11908-13
- Mulcahy RT, Wartman MA, Bailey HH, Gipp JJ. Constitutive and beta-naphthal- one-induced expression of the human gamma-glutamylcysteine synthetase heavy subunit gene is regulated by a distral antioxidant response element/ TRE sequence. J Biol Chem 1997;272:7445-7454
- Ociepa-Zawal M et al. The effect of indole-3-carbinol on the expression of CYP1A1, CYP1B1 and AhR genes and proliferation of MCF-7 cells. Acta Biochim Pol. 2007;54(1):113-7.
- Katchamart S and Williams DE. Indole-3-carbinol modulation of hepatic monooxygenases CYP1A1, CYP1A2 and FMO1 in guinea pig, mouse and rabbit. Comp Biochem Physiol C Toxicol Pharmacol. 2001 Aug;129(4):377-84.
- Ebert B et al. Induction of phase-1 metabolizing enzymes by oltipraz, flavone and indole-3-carbinol enhance the formation and transport of benzo[a]pyrene sulfate conjugates in intestinal Caco-2 cells. Toxicol Lett. 2005 Aug 14;158(2):140-51.
- Bradlow HL. Review. Indole-3-carbinol as a chemoprotective agent in breast and prostate cancer. In Vivo. 2008 Jul-Aug;22(4):441-5.
- Nho CW and Jeffery E. The synergistic upregulation of phase II detoxification enzymes by glucosinolate breakdown products in cruciferous vegetables. Toxicol Appl Pharmacol. 2001 Jul 15;174(2):146-52.
- Sun J. D-Limonene: Safety and Clinical Applications. Altern Med Rev 2007;12 (3) : 249-264
- Crowell PL. Prevention and therapy of cancer by dietary monoterpenes. J Nutrition 1999
- Van der Logt EM, Roelofs HM, van Lieshout EM, Nagengast FM, Peters WH. Effects of dietary anticarcinogens and nonsteroidal anti-inflammatory drugs on rat gastrointestinal UDP-glucuronosyltransferases. Anticancer Res 2004;24 (2B) : 843-9
- Ferruzzi MG Digestion, absorption, and cancer preventative activity of dietary chlorophyll derivatives. Nutrition Research 2007;
- Yun CH, Jeong HG, Jhoun JW, Guengerich FP. Non-specific inhibition of cytochrome P450 activities by chlorophyllin in human and rat liver microsomes. Carcinogenesis 1995;16:1437 – 40.
- Fahey JW, Stephenson KK, Dinkova-Kostova AT, Egner PA, Kensler TW, Talalay P. Chlorophyll, chlorophyllin and related tetrapyrroles are significant inducers of mammalian phase 2 cytoprotective genes.Carcinogenesis 2005;26:1247 – 55.
- Morita K, Matsueda T, Iida T, Hasegawa T. Chlorella accelerates dioxin excretion in rats. J Nutr 1999;129:1731 – 6.
- Natsume Y, Satsu H, Kitamura K, Okamoto N, Shimizu M. Assessment system for dioxin absorption in the small intestine and prevention of its absorption by food factors. Biofactors 2004; 21(1-4):375 – 7.
- Versantvoort CHM, Oomen AG, Van de Kamp E, Rompelberg CJM, Sips AJAM. Applicability of an in vitro digestion model in assessing the bioaccessibility of mycotoxins from food. Food Chem Toxicol 2005;43:31 – 40.
- Egner PA, Wang JB, Zhu YR, Zhang BC, Wu Y, Zhang QN, et al. Chlorophyllin intervention reduces aflatoxin-DNA adducts in individuals at high risk for liver cancer. Proc Natl Acad Sci 2001;98(25): 14601 – 6.
- Resta SC. Effects of probiotics and commensals on intestinal epithelial physiology: implications for nutrient handling. J Physiol (Lond) 2009;587 (17) : 4169-74
- Topcu A, Bulat T, Wishah R, Boyaci IH. Detoxification of aflatoxin B1 and patulin by Enterococcus faecium strains. Int J Food Microbiol 2010;139 (3) : 202-5
- Nowak A and Libudzisz Z. Ability of probiotic Lactobacillus casei DN 114001 to bind or/and metabolise heterocyclic aromatic amines in vitro. Eur J Nutr 2009;48 (7) : 419-27
- Yedjou CG, Tchounwou CK, Haile S, Edwards F, Tchounwou PBl. N-acetyl-cysteine protects against DNA damage associated with lead toxicity in HepG2 cells. Ethn Dis 2010;20 (1 Suppl 1) : S1-101-3
- Alsalim W and Fadel M. Towards evidence based emergency medicine: best BETs from the Manchester Royal Infirmary. Oral methionine compared with intravenous n-acetyl cysteine for paracetamol overdose. Emerg Med J 2003;20 (4) : 366-7
- Ghabril M, Chalasani N, Björnsson E. Drug-induced liver injury: a clinical update. Curr Opin Gastroenterol 2010;26 (3) : 222-6
- Bosisio E, Benelli C, Pirola O, et al. Effect of the flavanolignans of Silybum marianum L. on lipid peroxidation in rat liver microsomes and freshly isolated hepatocytes. Pharmacol Res 1992;25:147-154.
- Campos R, Garido A, Guerra R, et al. Silybin dihemisuccinate protects against glutathione depletion and lipid peroxidation induced by acetaminophen on rat liver. Planta Med 1989;55:417-419.
- Hau DK, Wong RS, Cheng GY et al. Novel use of silymarin as delayed therapy for acetaminophen-induced acute hepatic injury. Forsch Komplementmed 2010; 17 (4): 209-13
- Padda MS, Sanchez M, Akhtar AJ, Boyer JL. Drug-induced cholestasis. Hepatology 2011; 53 (4): 1377-87
- Speroni E, Cervellati R, Govoni P, Guizzardi S, Renzulli C, Guerra MC. Efficacy of different Cynara scolymus preparations on liver complaints. J Ethnopharmacol 2003; 86 (2-3): 203-11
- Li, Y.-F., Dong, Z., Chen, C., Organic selenium supplementation increases mercury excretion and decreases oxidative damage in long-term mercury-exposed residents from Wanshan, China. Environ Sci Technol. 2012;46(20):11313–8
- Zwolak, I., and Zaporowska, H. Selenium interactions and toxicity: a review. Selenium interactions and toxicity. Cell Biol. Toxicol. 2012;28(1):31–46
- Whanger PD. Selenium in the treatment of heavy metal poisoning and chemical carcinogenesis. Journal of trace elements and electrolytes in health and disease. Dec 1992;6(4):209-221.
- Seppanen K, Kantola M, Laatikainen R, Nyyssonen K, Valkonen VP, Kaarlopp V, Salonen JT. Effect of supplementation with organic selenium on mercury status as measured by mercury in pubic hair. Journal of trace elements in medicine and biology: organ of the Society for Minerals and Trace Elements (GMS). Jun 2000;14(2):84-87.
- Eliaz, I., Hotchkiss, A. T., Fishman, M. L., and Rode, D. The effect of modified citrus pectin on urinary excretion of toxic elements. Phytother Res. 2006;20(10):859–64
- Eliaz, I., Weil, E., and Wilk, B. Integrative medicine and the role of modified citrus pectin/alginates in heavy metal chelation and detoxification–five case reports. Forsch Komplementmed. 2007;14(6):358–64
- Zhao, Z. Y., Liang, L., Fan, X., et al. The role of modified citrus pectin as an effective chelator of lead in children hospitalized with toxic lead levels. Altern Ther Health Med. 2008;14(4):34–8
- Patrick, L. Lead toxicity part II: the role of free radical damage and the use of antioxidants in the pathology and treatment of lead toxicity. Altern Med Rev. 2006;11(2):114–27
- Xu, Z., Yang, J., Yu, J., Yin, Z., Sun, W., and Li, J. Effects of BSO, GSH, Vit-C and DMPS on the nephrotoxicity of mercury. Toxicol Ind Health. 2007;23(7):403–10
- Ji, Y.-L., Wang, Z., Wang, H., Ascorbic acid protects against cadmium-induced endoplasmic reticulum stress and germ cell apoptosis in testes. Reprod. Toxicol. 2012;34(3):357–63
- Patrick, L. Lead toxicity part II: the role of free radical damage and the use of antioxidants in the pathology and treatment of lead toxicity. Altern Med Rev. 2006;11(2):114–27
- Simon, J. A., and Hudes, E. S. Relationship of ascorbic acid to blood lead levels. JAMA. 1999;281(24):2289–93
- Tandon, S. K., Chatterjee, M., Bhargava, A., Shukla, V., and Bihari, V. Lead poisoning in Indian silver refiners. Sci. Total Environ. 2001;281(1-3):177–82
- Dawson, E. B., Evans, D. R., Harris, W. A., Teter, M. C., and McGanity, W. J. The effect of ascorbic acid supplementation on the blood lead levels of smokers. J Am Coll Nutr. 1999;18(2):166–70
- Nwokocha, C. R., Owu, D. U., Nwokocha, M. I., Ufearo, C. S., and Iwuala, M. O. E. Comparative study on the efficacy of Allium sativum (garlic) in reducing some heavy metal accumulation in liver of wistar rats. Food Chem Toxicol. 2012;50(2):222–6
- Gautam, S., Platel, K., and Srinivasan, K. Higher bioaccessibility of iron and zinc from food grains in the presence of garlic and onion. J Agric Food Chem. 2010;58(14):8426–9
- Kianoush, S., Balali-Mood, M., Mousavi, S. R., Comparison of therapeutic effects of garlic and d-Penicillamine in patients with chronic occupational lead poisoning. Basic Clin. Pharmacol. Toxicol. 2012;110(5):476–81
- Topashka-Ancheva, M., Beltcheva, M., Metcheva, R., Modified natural clinoptilolite detoxifies small mammal’s organism loaded with lead II: genetic, cell, and physiological effects. Biological Trace Element Research. 2012;147(1-3):206–16
- Beltcheva, M., Metcheva, R., Popov, N., Modified natural clinoptilolite detoxifies small mammal’s organism loaded with lead I. Lead disposition and kinetic model for lead bioaccumulation. Biological Trace Element Research. 2012;147(1-3):180–8
- Flowers JL, Lonsky SA, Deitsch EJ. Clinical evidence supporting the use of an activated clinoptilolite suspension as an agent to increase urinary excretion of toxic heavy metals. Nutrition and Dietary Supplements. 2009:11-18.
- Jurkic, L. M., Cepanec, I., Paveli?, S. K., and Paveli?, K. Biological and therapeutic effects of ortho-silicic acid and some ortho-silicic acid-releasing compounds: New perspectives for therapy. Nutr Metab. 2013;10(1):2
- Baudry J, Assmann KE, Touvier M, et al. Association of frequency of organic food consumption with cancer risk findings From the NutriNet-Santé Prospective Cohort Study. JAMA Intern Med. 2018;178(12):1597-1606.
- Popa ME, Mitelut AC, Popa EE, et al. Organic foods contribution to nutritional quality and value. Trends in Food Science & Technology. 2019, 84, February 2019, 15-18.
- Organic vs non-organic food, Newcastle University, 8 October 2015
- Barański M, Srednicka-Tober D, Volakakis N, et al. Higher antioxidant and lower cadmium concentrations and lower incidence of pesticide residues in organically grown crops: a systematic literature review and meta-analyses. Br J Nutr. 2014 Sep 14;112(5):794-811.
- Średnicka-Tober D, Barański M, Seal CJ, et al. Higher PUFA and n-3 PUFA, conjugated linoleic acid, α-tocopherol and iron, but lower iodine and selenium concentrations in organic milk: a systematic literature review and meta- and redundancy analyses. Br J Nutr. 2016 Mar 28;115(6):1043-60.
- Średnicka-Tober D, Barański M, Seal C, et al. Composition differences between organic and conventional meat: a systematic literature review and meta-analysis. Br J Nutr. 2016 Mar 28;115(6):994-1011.
- Coan RM, Wong G, Coan PL. The acupuncture treatment of low back pain: a randomized controlled study. American Journal of Chinese Medicine. 1980; 8:181-89.
- Coan RM, Wong G, Coan PL. The acupuncture treatment of neck pain: a randomized controlled study. American Journal of Chinese Medicine. 1980; 9:326-32.
- Patel M, Gutzwiller F, Paccaud F, Marazzi A. A meta-analysis of acupuncture for chronic pain. International Journal of Epidemiology. Dec 1989; 18(4):900-906.
- Hyde E. Acupressure therapy for morning sickness: a controlled clinical trial. Journal of Nurse-Midwifery. 1989; 34(4);171-178.
- De Aloysio D, Penacchioni P. Morning sickness control in early pregnancy by Neiguan point acupressure. Obstetrics and Gynecology. 1992; 80:852-854.
- Barsoum G, Perry EP, Fraser IA. Postoperative nausea is relieved by acupressure. Journal of the Royal Society of Medicine. 1990; 83:86-89.
- Dundee JW, Yang J, McMillan C. Non-invasive stimulation of the P-6 (Neiguan) antiemetic acupuncture point in cancer chemotherapy. Journal of the Royal Society of Medicine. Apr 1991; 84(4):210-12.
Μάριος Δημόπουλος
Φυσικοπαθητικός (Doctor of Naturopathy)-Διατροφοπαθητικός-Συγγραφέας
Υποψήφιος PhD in Integrative Medicine
Μέλος του American Council of Applied Clinical Nutrition
Μέλος του American Association of Drugless Practitioners
Μέλος του American Association of Nutritional Consultants
Μέλος του Canadian Association of Natural Nutritional Practitioners
Μέλος της Association for Natural Medicine in Europe
Μέλος του Παγκύπριου Συνδέσμου Διατροφολόγων