Η μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Cell κάνει αναφορά σε πολλές άλλες μελέτες και μια από αυτές είναι μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στις 12 Δεκεμβρίου του 2020 στο περιοδικό Clinical Chemistry (2). Αυτή η μελέτη είναι σημαντική, διότι κοιτούσαν τα επίπεδα της πρωτεΐνης ακίδας στο πλάσμα των ασθενών με COVID-19 και έδειξε ότι τα επίπεδα της πρωτεΐνης ακίδας στο πλάσμα των ασθενών ήταν 70 pg/mL.
Η μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Cell αφορούσε στο εμβόλιο της Pfizer/BioNTech. Δεν αφορούσε στο εμβόλιο της Moderna ή σε άλλα εμβόλια. Οι επιστήμονες ανέφεραν ότι τα άλλα εμβόλια ερευνώνται. Αν και η μελέτη ήταν πολύ ευρεία, ένα από τα μηνύματα της μελέτης είναι ότι η πρωτεΐνη ακίδα στο αίμα των εμβολιασμένων ανθρώπων ήταν σχεδόν σε ίση ποσότητα με την πρωτεΐνη ακίδα των ανθρώπων που νόσησαν από COVID-19 ή σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμα περισσότερη. Επομένως, πρώτον, η πρωτεΐνη ακίδα είναι στο αίμα των εμβολιασμένων, και δεύτερον, είναι σε ίση ποσότητα με τους ανθρώπους που έχουν νοσήσει με COVID-19 ή μερικές φορές ακόμα χιλιάδες φορές περισσότερη. Και το ερώτημα που είναι ανοικτό είναι, πρώτον, ποια ήταν η ολική πρωτεΐνη ακίδα που παρήχθη και ποιο μέρος βγήκε στο αίμα και δεύτερον, ποια είναι η παθολογία λόγω αυτού.
Ας εξετάσουμε τις λεπτομέρειες της μελέτης. Πώς έκαναν αυτή τη μελέτη; Πήραν 530 μέτριους έως σοβαρούς ασθενείς (μερικοί από αυτούς νοσηλεύτηκαν, μερικοί ήταν στη ΜΕΘ, μερικοί ακόμα και πέθαναν) και έτσι είχαν το πλάσμα αυτών των ασθενών. Επίσης είχαν το πλάσμα από 87 ως επί το πλείστον ήπιων ασθενών. Μετά είχαν 196 άτομα που είχαν εμβολιαστεί και είχαν το πλάσμα τους. Είχαν το πλάσμα 37 υγιών ανθρώπων και το σάλιο 20 ασθενών, διότι η μελέτη ήταν μεγαλύτερη από ό, τι για αυτό που εξετάζουμε εδώ για την πρωτεΐνη ακίδα. Η μελέτη ήταν για τις ανοσοσφαιρίνες που είναι παρούσες στο σάλιο και στο αίμα και για την επίδραση στους λεμφαδένες.
Μετά πήραν επίσης βιοψίες λεμφαδένων από γυναίκες που είχαν εμβολιαστεί με μια δόση, με δύο δόσεις και που ήταν ανεμβολίαστες και έπειτα χρησιμοποίησαν τους λεμφαδένες τους και τα βλαστικά κέντρα των λεμφαδένων τους, τα κύτταρα των λεμφαδένων τους για να δουν τι είδος συγκέντρωσης πρωτεΐνης ακίδας και συγκέντρωσης ανοσοσφαιρινών ήταν παρούσες εκεί. Έτσι πήραν επτά βιοψίες λεμφαδένων μετά τη δεύτερη δόση, τρεις βιοψίες λεμφαδένων ανεμβολίαστων ασθενών, επτά βιοψίες λεμφαδένων από ασθενείς με COVID-19 που πέθαναν (έτσι τις πήραν με αυτοψίες) και έπειτα ως ομάδα ελέγχου ανθρώπους που είχαν πεθάνει πριν την πανδημία για λόγους διαφορετικούς από τον COVID-19.
Εν συνεχεία εξετάζονται οι όγκοι της πρωτεΐνης ακίδας. Αυτό που είδαν ήταν ότι η πρωτεΐνη ακίδα ήταν παρούσα στον λεμφαδένα, κάτι που είναι φυσιολογικό. Πρέπει να πάει στον λεμφαδένα. Κάθε αντιγόνο που είναι παρόν οπουδήποτε στο σώμα θα μεταφερθεί από τα μακροφάγα στους λεμφαδένες. Τα ουδετερόφιλα δεν φέρνουν την πρωτεΐνη ακίδα ή τα αντιγόνα στον λεμφαδένα, τα ουδετερόφιλα απλώς τρώνε το αντιγόνο, το καταστρέφουν. Δύο εβδομάδες μετά τον εμβολιασμό η πρωτεΐνη ακίδα ήταν στον λεμφαδένα. Και φυσικά από τον λεμφαδένα τις περισσότερες φορές αυτή η πρωτεΐνη ακίδα θα καταστραφεί, θα χρησιμοποιηθεί επίσης για να ενεργοποιήσει τα κύτταρα Τ και τα κύτταρα Β και μπορεί επίσης να χυθεί στο αίμα καθώς και από τον λεμφαδένα στην καρδιά και έπειτα από εκεί στην κυκλοφορία.
Αυτά ήταν για τον λεμφαδένα. Τώρα θα μιλήσουμε για το αίμα. Αυτό που οι ερευνητές βρήκαν είναι ότι μετά από μία με δύο μέρες από τον εμβολιασμό υπήρχε πρωτεΐνη ακίδα. Φυσιολογικά την ίδια μέρα του εμβολιασμού δεν υπάρχει πρωτεΐνη ακίδα στο αίμα – από τη μέρα ένα υπάρχει θετικότητα ακίδας στο αίμα. Έτσι μέσα σε μια με δύο μέρες τα μέσα επίπεδα πρωτεΐνης ακίδας στο αίμα ήταν 47 pg/mL. Θυμηθείτε που αναφέραμε ότι τα επίπεδα της πρωτεΐνης ακίδας στο πλάσμα των ασθενών με COVID-19 ήταν 70 pg/mL. 47 pg/mL ήταν τα μέσα επίπεδα. Τα υψηλότερα επίπεδα ήταν 174 pg/mL. Και αυτά τα επίπεδα πρωτεΐνης ακίδας στο αίμα ήταν στο 96% των εμβολιασμένων. Επτά μέρες αργότερα τα επίπεδα πρωτεΐνης ακίδας ήταν ακόμα παρόντα στο 63% των ατόμων, ωστόσο ήταν χαμηλότερα, πολύ χαμηλότερα 1,7 pg/mL.
Έτσι στον λεμφαδένα υπήρχαν για δυο εβδομάδες. Στο αίμα για δυο μέρες, μετά μέσα σε επτά μέρες στο 63% των ανθρώπων μπορούμε να ανιχνεύσουμε την ακίδα στο αίμα, αλλά τα επίπεδα είναι χαμηλότερα. Προκύπτει το ερώτημα αν αυτά τα επίπεδα είναι επαρκή να προκαλέσουν βλάβη, αλλά δεν δίδεται απάντηση εδώ.
Μετά από 21 ημέρες από την ενισχυτική δόση δεν υπήρχε καθόλου πρωτεΐνη ακίδα στο αίμα. Το ερώτημα είναι γιατί. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι όταν έχουμε αντισώματα, τα αντισώματα δένονται στην πρωτεΐνη ακίδα. Έτσι όταν δένονται, κάνουν ένα σύμπλεγμα που ονομάζεται σύμπλεγμα αντιγόνου-αντισώματος. Την ώρα την ενισχυτικής δόσης λόγω του ότι το άτομο είχε ήδη το ανοσοποιητικό σύστημα έτοιμο να παράγει πρωτεΐνες ακίδες, και αυτή είναι η ίδια κατάσταση με τη δεύτερη δόση επίσης, αυτός είναι ο λόγος που είναι ξεκάθαρο ότι οι περισσότερες βλάβες ή παρενέργειες των εμβολίων συμβαίνουν μετά τη δεύτερη δόση. Σχηματίζονται συμπλέγματα αντισωμάτων-αντιγόνων, διότι αμέσως μόλις το αντιγόνο εισάγεται στο σύστημα, παράγονται αντισώματα από το ανοσοποιητικό σύστημα και σχηματίζονται συμπλέγματα στα αιμοφόρα αγγεία. Σχηματίζονται και σε άλλα μέρη επίσης, αλλά μιλάμε για το αίμα εδώ. Και εξετάζουμε γιατί το αίμα δεν δείχνει αντιγόνα. Ο λόγος είναι ότι σχηματίζονται συμπλέγματα και τα αντισώματα έχουν «σφουγγαρίσει» αυτές τις πρωτεΐνες ακίδες, τα αντιγόνα. Το αποτέλεσμα είναι το κιτ δοκιμής λέει ότι δεν υπάρχει αντιγόνο, ενώ το πλάσμα στην πραγματικότητα έχει το αντιγόνο, αλλά αυτό το αντιγόνο είναι συνδεδεμένο με τα αντισώματα. Αυτό ονομάζεται ανοσοσύμπλεγμα.
Αυτά τα συμπλέγματα μπορούν να προκαλέσουν αντιδράσεις υπερευαισθησίας τύπου III. Ένα είδος είναι αλλεργικές αντιδράσεις. Η αντίδραση υπερευαισθησίας τύπου III είναι μια αντίδραση στην οποία θα πάρουν μέρος τρία πράγματα, το αντιγόνο (εδώ η πρωτεΐνη ακίδα), το αντίσωμα (αυτό είναι το αντίσωμα κατά της πρωτεΐνης ακίδας) και μερικοί αθώοι παριστάμενοι ιστοί. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι αυτά τα συμπλέγματα αντιγόνων-αντισωμάτων επιπλέουν και πέφτουν μέσα στα αιμοφόρα αγγεία και μετά εγκαθίστανται στην επιφάνεια των αιμοφόρων αγγείων ή στα νεφρά και σε όλους τους φραγμούς, συμπεριλαμβανομένου του αιματοεγκεφαλικού φραγμού, διότι η δουλειά των φραγμών είναι το φιλτράρισμα. Δεν θα επιτρέψουν αυτά τα συμπλέγματα να βγουν από αυτά και να τα διασχίσουν. Όπως το να έχετε ένα φίλτρο και προσπαθείτε να φιλτράρετε κάποιο υλικό και μετά τα μεγαλύτερα κομμάτια θα είναι στην επιφάνεια του φίλτρου, ενώ το νερό ή τα υγρά θα διαρρεύσουν, παρόμοια τα συμπλέγματα κολλάνε στα φίλτρα. Τον περισσότερο καιρό η σπλήνα έχει μακροφάγα που μαζεύουν αυτά τα συμπλέγματα και τα τρώνε, τα χωνεύουν και τα διασπούν, αλλά αν τα συμπλέγματα είναι πολλά θα εγκατασταθούν στην επιφάνεια των αιμοφόρων αγγείων, θα εγκατασταθούν στους φραγμούς και θα εγκατασταθούν στη σπειραματική μεμβράνη των νεφρών, που είναι επίσης ένα φίλτρο, και το αποτέλεσμα είναι φλεγμονή. Έτσι όταν αυτά τα συμπλέγματα έχουν εγκατασταθεί στους ιστούς, το ανοσοποιητικό σύστημα πρόκειται να επιτεθεί σε αυτούς τους ιστούς, και αυτό διότι τα μακροφάγα του ανοσοποιητικού συστήματος βλέπουν ανοσοσυμπλέγματα. Θα επιτεθούν σε αυτές τις περιοχές, διότι αυτά τα συμπλέγματα αντισωμάτων-αντιγόνων συνδέονται με αυτές τις επιφάνειες των αιμοφόρων αγγείων ή των νεφρών ή των φραγμών και θα ξεκινήσει μια τοπική φλεγμονώδη αντίδραση που θα ξεκινήσει να σκοτώσει αυτούς τους ιστούς, και αυτό είναι αλλεργική αντίδραση τύπου III.
Ξέρετε γιατί συμβαίνει πόνος στις αρθρώσεις; Διότι τα συμπλέγματα αντισωμάτων-αντιγόνων έχουν εγκατασταθεί στους αιματικούς φραγμούς των αρθρώσεων, διότι οι αρθρώσεις έχουν επίσης υγρό, αλλά δεν επιτρέπουν το αίμα να έρθει μέσα στην άρθρωση. Έτσι το υγρό φιλτράρεται, και άρα υπάρχουν συστήματα φραγμών ή φιλτραρίσματος στις αρθρώσεις. Έτσι όταν αυτά τα συμπλέγματα αντισωμάτων-αντιγόνων πηγαίνουν και κάθονται στις αρθρώσεις και μετά συμβαίνει τοπική φλεγμονώδης αντίδραση, έχουμε πόνους στις αρθρώσεις.
Έτσι όταν συμβαίνει αυτό έχουμε αγγειίτιδα (φλεγμονή των αιμοφόρων αγγείων), αρθρίτιδα (φλεγμονή στις αρθρώσεις) και σπειραματονεφρίτιδα (φλεγμονή των νεφρών).
ΠΗΓΕΣ
- Roltgen K, Nielsen SCA, Silva O, et al. Immune imprinting, breadth of variant recognition, and germinal center response in human SARS-CoV-2 infection and vaccination. Cell. 2022 Mar 17;185(6):1025-1040.e14. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0092867422000769
- Ogata AF, Maley AM, Wu C, et al. Ultra-Sensitive Serial Profiling of SARS-CoV-2 Antigens and Antibodies in Plasma to Understand Disease Progression in COVID-19 Patients with Severe Disease. Clin Chem. 2020 Dec 1;66(12):1562-1572. https://academic.oup.com/clinchem/article/66/12/1562/5902449?login=false
Μάριος Δημόπουλος
Φυσικοπαθητικός (Doctor of Naturopathy)-Διατροφοπαθητικός-Συγγραφέας
Υποψήφιος PhD in Integrative Medicine
Μέλος της American Naturopathic Medical Association
Μέλος του American Council of Applied Clinical Nutrition
Μέλος του American Association of Drugless Practitioners
Μέλος του American Association of Nutritional Consultants
Μέλος του Canadian Association of Natural Nutritional Practitioners
Μέλος της Association for Natural Medicine in Europe
Μέλος της Society of Complementary Alternative and Holistic Practitioners
Μέλος του Επαγγελματικού Σωματείου Συμπληρωματικής Ιατρικής και Ανθρωπιστικών Επιστημών (Ε.Σ.Σ.Ι.Α.Σ.)
Γιατι αυτες τις μελετες δεν τις λαμβανουν υποψην στην Κυβερνηση ;;